“ทำไมล่ะ พี่ไม่ดีตรงไหน”
“พี่เพลิงน่าจะมองคนที่อยู่ใกล้ๆ พี่นะคะ”
“คนใกล้ๆ”
“พี่พลอยไงคะ เขาแอบชอบพี่ พี่ไม่รู้หรือไง”
“พลอยพิมพ์นะเหรอ” เขาทำหน้างง
“ใช่ค่ะ”
“เขากับพี่เป็นเพื่อนกัน ไม่ได้ชอบกันแบบนั้น หรือพลอยพิมพ์มาพูดอะไรกับนุช”
“พูดหลายอย่างเลยค่ะ”
“ว่าแล้วเชียว”
“พี่พลอยพูดแต่ว่าเป็นห่วงพี่สุดหัวใจ”
“เป็นห่วงอะไรกัน เขาหายไป ไม่มาเยี่ยมพี่เลย ตอนพี่เปิดตา กลับมาพักฟื้นก็ไม่เห็นเงา” เขาพูดอย่างน้อยใจ
“อันนั้นนุชก็ไม่รู้นะคะ แต่พี่พลอยเค้าเป็นห่วงพี่เพลิงมากๆ นะคะ เขาคอยไปเฝ้าพี่ตลอด”
“นุชต่างหากไม่ใช่เหรอที่คอยไปเฝ้าพี่” นีรนุชส่ายหน้าไปมา เพลิงอึ้งไป
“พี่พลอยต่างหากค่ะ ที่ดูแลพี่ตลอด ไม่ใช่นุชหรอก”
“จะ... จริงนะเหรอ”
“ใช่ค่ะ พี่ควรไปตามหาเธอนะคะ เธออาจจะน้อยใจที่พี่เอาแต่พูดถึงนุช เพราะคนที่ดูแลพี่จริงๆ ไม่ใช่นุชค่ะ”
“คนรักกันดูแลกันทำไมถึงต้องหายไปด้วยล่ะ” เขาส่ายหน้า
