ตอนนี้ณิชาไม่ต่างกับเด็กสาวที่กำลังอยู่ในช่วงลุ่มหลง จิตใจเธอช่างไม่มั่นคงเสียเลย ไม่ต่างกับคำที่ว่ารักแท้แพ้ใกล้ชิด เฮ้ยยย จะเอาอะไรกับหญิงสาวที่พึ่งผ่านช่วงวัยเด็กมาไม่นาน ให้ใครก็ต้องหวั่นไหวถ้าต้องอยู่ใกล้ผู้ชายหน้าสวยหุ่นเฟี๊ยะและมากไปด้วยอำนาจอย่างภีมะ ที่คิดแบบนี้เพราะณิชารู้สึกผิดต่อเหนือสมุทรอย่างมาก ตอนนี้หัวใจเธอไม่มีที่ว่างให้กับพี่เหนือคนสำคัญคนนั้นอีกแล้ว
พรึ่บ! ณิชาผลุบลุกขึ้นจากเตียง เธอมีสิทธิ์จะไปหาสามีเธอไม่ใช่ เหรอ บ้านหลังนั้นก็เป็นของเธอครึ่งหนึ่ง ทำไมเธอต้องมารอให้เขาอนุญาตมารับด้วยเล่า เพราะเธอเป็นแบบนี้ไง เขาถึงเที่ยวไปเริงร่ากับผู้หญิงมากหน้าหลายตา
ความคิดก็คือความคิด คนที่ณิชานึกถึงอย่างเข้าใจผิดครั้งใหญ่ กำลังเพ้อรุนแรงเพราะพิษไข้ หมอพยาบาลต่างก็วุ่นวายเพราะอาการของภีมะรุนแรงกว่าที่หมอคาดไว้
“รอก่อน เอาผ้าห่มร้อนมาอีก เราต้องเร่งเหงื่อให้เร็วที่สุด”
“คนไข้เ
