กาหลงตกใจผวาเข้าหาภีมะโดยทันที ตอนนี้เจ้าหน้าที่แยกไม่ออกว่าใครคือใคร ฝ่ายไหนถูก ฝ่ายไหนผิด ทางที่ดีต้องควบคุมทุกคนไว้ก่อน
“พวกเราจะตายกันที่นี่กันหมดนะครับคุณอา” ภีมะไม่ได้เดือดร้อนกับสิ่งที่เกิดขึ้น น้ำเสียงเอ่ยออกไปในท่าสบาย พิทักษ์สูดลมหายใจเข้า ตอนนี้เขาแพ้แล้วคนของเขาอยู่ด้านนอก คงไม่อาจช่วยเขาออกไปแบบมีชีวิตได้แน่ๆ
“ผมเอง” พิทักษ์ยกมือทั้งสองข้างขึ้น แสดงว่าขอมอบตัว เจ้าหน้าที่ที่อยู่ใกล้สุดหลายนายเก็บอาวุธและขยับเข้ามาใกล้พวกพิทักษ์เพื่อจะควบคุมตัวเขา แต่....ควับ!! พรึ่บ!!! อ๊ากกกกก สิ่งที่ไม่คาดคิด พิทักษ์และพวกอาศัยที่เจ้าหน้าที่ชะล้าใจ ทำการต่อต้านและแย่งอาวุธของเจ้าหน้าที่เหล่านั้นมาได้
ฮาฮาฮา พิทักษ์หัวเราะเสียงดังลั่น เขาและพวกที่มีอาวุธ เล็งปลายกระบอกปืนมายังพวกภีมะโดยทันที “แกบีบบังคับฉันเองนะ”
ตอนนี้สถานการณ์เปลี่ยนไป ภีมะยืนนิ่ง กาหลงอยู่ด้านหลังเขา แต่ด้านหน้าเขาคือ
