วันไนท์...1
478 คำ
"เรื่องอะไรเหรอครับ" นาวินเลิกคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะมองพลอยใสด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย แต่เขาก็ยังคงความนิ่งเฉยเอาไว้
"เรามาวันนท์แสตนด์กันมั้ย" พลอยใสพูดอย่างเด็ดเดี่ยว และคำพูดของเธอมันทำให้ชายหนุ่มตกใจเป็นอย่างมาก ผู้หญิงคนนี้กำลังคิดอะไรอยู่ เธอเข้ามาหาเขาเพื่อที่จะวันไนท์แสตนด์อย่างนั้นเหรอ มันแทบไม่น่าเชื่อเลยจริงๆ และเขาก็ค่อนข้างมั่นใจว่าเขาฟังไม่ผิดแน่ๆ
"คุณควรจะคิดให้ดีก่อนนะครับ ก่อนที่จะพูดคำนี้ออกมา เพราะถ้าผมตัดสินใจไปแล้วคุณจะไม่สามารถย้อนกลับมาแก้ไขมันได้อีก" คำพูดที่น่าตกใจของเธอมันทำให้เขาเอ่ยถามออกไป เพื่อให้เธอได้ทบทวนสิ่งที่เธอพูดอีกครั้ง เขาไม่ใช่ผู้ชายที่ชอบฉวยโอกาส เพราะฉะนั้นต่อให้เขาได้ครอบครองเรือนร่างของเธอฟรีๆ เขาก็ไม่พอใจถ้าหากว่ามันเกิดเพราะความเมาของเธอ
"ฉันคิดดีแล้วค่ะ ฉันจะไม่มีวันเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะฉะนั้นคุณไม่ต้องห่วงว่าฉันจะไปเรียกร้องอะไรจากคุณ แค่คืนเดียวเท่านั้น แล้วหลังจากนี้ฉันและคุณจะกลายเป็นคนแปลกหน้าที่ไม่รู้จักกัน" พลอยใสเอ่ยออกมาด้วยความมุ่งมั่น ในเมื่อพรหมจารีของเธอมันคือปัญหาที่ทำให้สาธิตนอกใจเธอ เขาก็ไม่ควรจะได้รับมัน มันควรจะเป็นของใครก็ได้ที่ไม่ใช่สาธิต
นาวินนิ่งไปครู่หนึ่ง เขามองพลอยใสตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ชุดเดรสสีดำที่เธอกำลังสวมอยู่ทำให้เธอดูสวยเซ็กซี่อย่างไม่น่าเชื่อ แววตาที่เต็มไปด้วยความเศร้าของเธอ กลับทำให้เธอดูมีเสน่ห์ลึกลับยิ่งกว่าเดิม ทุกอย่างมันเหมาะเจาะเหลือเกิน ผู้หญิงคนนี้สวยจนหาตัวจับได้ยาก ขนาดแต่งหน้าอ่อนๆ มันยังทำให้เธอสวยขนาดนี้ มันทำให้เขาเริ่มอยากรู้ว่าเธอทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร
“ผมว่าคุณไม่ได้อยากจะทำแบบนี้จริงๆ" นวินพูดอย่างตรงไปตรงมา แววตาที่มันตื่นตระหนกของเธอมันทำให้เขารู้ว่า เธอไม่ใช่ผู้หญิงกร้านโลก แต่ก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกันเธอถึงเลือกทำแบบนี้ ในใจของนาวินนั้นเริ่มสับสน เขามาที่นี่เพื่อพักผ่อนจากเรื่องวุ่นวาย แต่กลับต้องมาเจอกับผู้หญิงสวยจนเกินต้านทาน และกำลังขอมีค่ำคืนอันแสนพิเศษกับเขา มันเป็นเรื่องที่ปฏิเสธยากเหลือเกิน เขาจะตัดสินใจยังไงดี เพราะทายาทมหาเศรษฐีอย่างเขา อาจจะมีคนเข้าหา เพราะต้องการจับเขาก็ได้ มันเลยทำให้สมองของเขาสับสนเล็กน้อย
- ผู้เขียน
