ความรู้สึกผิดหวังในตัวเองผุดขึ้นในใจของนาวินเล็กน้อย แต่ความต้องการของพลอยใสก็ทำให้เขารู้สึกได้ถึงความจริงใจที่เธอมีให้เขา เขาสัมผัสได้ถึงความเชื่อใจที่เธอมีในตัวเขา และเขาก็ตัดสินใจที่จะไม่ทำให้เธอผิดหวัง
นาวินเคลื่อนใบหน้าขึ้นไปจูบพลอยใสอย่างอ่อนโยนที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ ความรู้สึกของเขาในตอนนี้ไม่ได้เป็นแค่ความใคร่ แต่เป็นความห่วงใยที่เขามีต่อผู้หญิงคนนี้
ทุกอย่างค่อยๆ ดำเนินไปตามความรู้สึกที่อยู่ภายในใจของทั้งสองคน พวกเขาไม่ได้รีบร้อน ปล่อยให้ความสัมพันธ์ของพวกเขาค่อยๆ พัฒนาขึ้นไปเรื่อยๆ ตามธรรมชาติ และเมื่อถึงจุดที่พวกเขารู้สึกว่าพร้อม ความสัมพันธ์ของพวกเขาก็ถูกเติมเต็มด้วยความรักและความเข้าใจที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น
ริมฝีปากที่เริ่มจากความอ่อนโยน กลับทวีแรงขึ้นทีละน้อย จูบของเขาลึกและดูดดื่ม ราวกับจะกลืนกินเธอทั้งร่าง พลอยใสหลับตาพริ้ม ปล่อยให้ร่างกายตอบสนองตามแรงปรารถนาโดยไม่อาจต้านทา
