“ลุงบอกจะปกป้องพราวนี่คะ” ทวงคำสัญญาพลางเดินเข้าหาเขาอย่างไม่ลังเล ก่อนจะหยุดยืนตรงหน้า ห่างเพียงก้าวเดียวเท่านั้น
"ครูพราว"
“พราวก็เหมือนลูกเหมือนหลานนี่นา” สาวเจ้าเงยหน้าส่งสายตาเว้าวอน ก่อนจะยื่นมือจับข้าวโพดฝักใหญ่ในกางเกงขาก๊วยแล้วบีบคลำอย่างเย้ายวน "หรือพราวเข้าใจผิดไปเองคะ ลุงไม่ได้เอ็นดูพราวหรอกเหรอ"
“อะ...อ๊า” เสือกล้าตกใจและประหลาดใจระคนกัน ไม่คิดไม่ฝันว่าหญิงสาวจะทำแบบนี้...ทำแบบเดียวกับในฝันของเขาเลยล่ะ “คะ ครู ครูพราว...ครูพราวครับ อืออ ยะ อย่า..”
“อือ แข็งแล้วอ่ะ” มือนิ่มลูบคลำท่อนลำอย่างสำรวจตรวจตรา สัมผัสนุ่มนวลแผ่วเบา แต่ก็ยืนยันได้ว่ามันเป็นเรื่องจริง เขารู้สึกถึงมือนิ่ม เอ็นอุ่นเองก็รู้สึกเช่นกัน
“พราวต้องการลุงกล้าค่ะ ต้องการมากจริงๆ” เธอต้องการอำนาจของเสือกล้าผู้ยิ่งใหญ่ที่ไม่มีใกล้กล้าแหยม หรือต้องการความแข็งแกร่งสมชายชาตรี เพื่อปลดปล่อยเธอออกจากกำหนัดร้อนกันแ
