“คุณราณีได้รับผลกรรมของเธอแล้วค่ะ ฉันไม่อยากซ้ำเติมเธออีก เธอเสียลูกไป หัวใจคนเป็นแม่ทุกคนคงเสียใจมาก อีกอย่างที่เธอคงไม่กล้าทำผิดซ้ำอีกแล้วล่ะค่ะ”
“ผมก็คิดแบบนั้นครับสิ ราณีหน้ามืดตามัวไปรักไอ้ภูชิศได้ยังไงกัน ผมไม่เข้าใจจริงๆ แต่มันก็คือกรรมนั่นแหละ ผมเองก็เพิ่งเคยรู้ว่าน้องสาวผมเคยมีคู่เลสเบียน บางทีน้องที่น่ารักของเรา ก็อาจไม่ได้ทำตัวน่ารักกับทุกคน ผมกับนายแม่เสียใจมากที่รู้ว่าราณีได้ทำอะไรลงไปบ้าง ราณีสวยและเก่งแต่ยอมเป็นเครื่องมือให้ไอ้ภูชิศได้ยังไงก็ไม่รู้”
“ความรักทำให้คนตาบอดไงคะ”
เขาหันกลับไปมองเมียรัก“เหมือนที่ผมตาบอดเพราะรักคุณหรือครับสิ”
สิตาลยิ้มอายๆ ก้มหน้างุดแต่ถูกมือหนาเชยคางมนขึ้นมาสบตากัน “ที่นี่ออฟฟิศนะคะ อย่าทำอะไรรุ่มร่ามเดี๋ยวมีคนเข้ามาเห็น”
“ผมล็อกประตูแล้วครับสิ ไม่มีคนเห็นแล้ว ”
“นายหัวคะ นี่มันกลางวันนะคะ สิไม่ยอมจริงๆ ด้วย”
“สิไม่ยอมแต่ผมจะเอานี่ครับ บอกแ
