คุณสิริถอนใจยาว สีหน้ายังดูกังวล “พักคนเดียวได้แน่นะ”
คนเป็นลูกยิ้มกว้าง สีหน้าปลอดโปร่ง “แน่ค่ะคุณแม่ สิจะปิดล็อกบ้านอย่างดีเลย อีกอย่าง เขตบ้านพักนายหัวคงไม่มีกล้าเข้ามาทำอะไรหรอกค่ะ”
ฝ่ายสามีคู่ทุกข์คู่ยากเลยบีบมือปลอบภรรยา “ยายสิอยู่ที่เกาะมุกตะวันก็ปลอดภัยดี แกไม่ได้เป็นอะไรอย่างที่เราห่วงเลย ไม่เห็นเหรอคุณ นายหัวราเมศมีเหตุผล ไม่ใช่ไม่พอใจเราก็ไปลงที่ลูกสาว เห็นแบบนี้ก็เบาใจ””
เพราะเหตุการณ์วันนี้ทำให้เชื่อว่านายหัวราเมศคงไม่คิดรังแกลูกสาวของเขาแน่นอน หากอีกฝ่ายคิดจะทำก็คงทำไปแล้ว คิดมาถึงตรงนี้ นายสาโรจน์เลยเบาใจเมื่อได้เคลียร์ใจบอกเล่าสาเหตุว่าทำไมที่ดินที่น้าชายของเขานำไปขายฝากถึงได้หลุดมาอยู่ในมือตน
“ฉันคงคิดมากไปน่ะค่ะ” คุณสิริบอกสามี “คราวนี้ทั้งคุณทั้งฉันก็คงนอนหลับ ไม่ต้องเครียด
“ผมรู้ว่าคุณห่วงลูก แต่เราก็ต้องเชื่อใจลูกสาวเราด้วย อีกอย่าง พรุ่งนี้ เราก็ต้องรีบกลับ ผมว่
