“ผมจะรักและดูแลสิด้วยชีวิตของผม”
ตอนที่ราเมศพูด นายสาโรจน์ก็ยิ้มพร้อมพยักหน้ารับแล้วเชื่อว่าเขาจะทำตามที่พูด แม้ระยะเวลาที่สองคนดูใจกันมันสั้นมากแต่เขาเลือกที่จะเชื่อสัญชาตญาณการมองคนของตัวเอง เขาเชื่อว่านายหัวราเมศรักลูกสาวของเขาจริงตามที่บอก
“ขอบคุณมากครับ”
“แม่ฝากยายสิด้วยนะคะนายหัว”
ราเมศค้อมศีรษะให้มารดาของสิตาล ขณะที่คนตัวเล็กได้แต่ยืนงง “งานวันเกิดของสิ นายหัวเป็นแขกก็เชิญไปนั่งที่เก้าอี้เถอะค่ะ”
“แขกอะไรกัน ผมว่าผมเป็นเจ้าบ่าวนะ แล้วงานนี้ก็เหมือนงานแต่งงาน คุณมองดีๆ สิ” ราเมศทวนคำพร้อมยิ้มกว้าง
“งานแต่งงาน”
“ใช่ นี่คืองานแต่งงานของสิกับผมไง”
สิตาลเบิกตากว้าง ส่ายหน้า “คุณพูดเรื่องตลกอะไร สิไม่ขำนะคะ บ้าไปแล้ว” พอมองอีกทีก็เห็นตามเขาพูดทุกปราการ
ราเมศพยักเพยิด “อย่าทำอะไรให้คุณพ่อคุณแม่คุณขายหน้านะครับ พวกท่านอยากให้เราสองคนแต่งงานกันเลยใช้วันเกิดของคุณจัดงานมงคลให้เรา”
