“พอฉันพูดความจริงเธอก็ไม่เชื่อ” เขาพูดแล้วโน้มใบหน้าลงใกล้ ๆ ฉันจึงเอนตัวหนี “มีนไม่อยากเชื่อเลยค่ะ”
“แล้วฉันต้องทำยังไงเธอถึงจะเชื่อ”
“ตอนยู่กับมีน… หวั่นไหวบ้างไหมคะ”
จู่ ๆ คุณต้าก็จับมือฉันขึ้นมาแล้ววางทาบลงบนหน้าอกข้างซ้ายของตัวเองที่มันกำลังเต้นแรงไม่แพ้หัวใจฉัน
“เธอน่าจะได้คำตอบแล้วนะ”
“…” หัวใจที่เต้นแรงขนาดนั้นมันหมายความว่าเราสองคนรู้สึกแบบเดียวกันหรือเปล่านะ
“มีอะไรที่อยากรู้อีกไหม?”
“แล้วมินกับมีนใส่ชุดนี้ใครน่ามองกว่ากันคะ” ความรู้สึกอยากเอาชนะมันยังทำงานอยู่ในใจฉัน จริง ๆ ก็อยากได้ยินจากปากคุณต้าอีกด้วยนั่นแหละ
“ฉันเคยบอกแล้วไงว่าไม่เคยสนใจน้องสาวเธอ” แววตาที่คุณตาใช้มองทำเอาฉันหัวใจเต้นแรง
“จริงเหรอคะ งั้นมีนขอพิสูจน์หน่อย” จบประโยคนั้นฉันก็ค่อย ๆ นั่งคุกเข่าลงกับพื้น
ใบหน้าอยู่ในระดับเดียวกับเป้ากางเกงของคุณต้า มือเรียวค่อย ๆ ล้วงเข้าไปสัมผัสกับแก่นกายใหญ่ท
