คุณากรเดินไปเดินมาอยู่หน้าห้องฉุกเฉินดั่งหนูติดจั่น ชะเง้อคอมองเข้าในห้องที่เห็นเพียงม่านสีเขียวกั้นไว้ เป็นห่วงคนที่อยู่ด้านในจับใจ ไม่รู้ป่านนี้จะเป็นอย่างไรบ้าง
เพราะเขาใช่ไหม พาขวัญถึงต้องมาเจ็บตัวแบบนี้ ถ้าเขาไม่ทำเหมือนสนใจพลอยชมพูให้ความหวังเธอ พาขวัญก็คงไม่ต้องมาเจออะไรแบบนี้
“มานั่งก่อนคินณ์ หนูแอ้มไม่เป็นอะไรหรอก ไม่ต้องห่วง" นางกุหลาบเอ่ยบอกบุตรชาย เพราะเดินไปเดินมาจนตัวเองเกิดอาการเวียนศีรษะ
“ผมห่วงแอ้มครับแม่ คุณแม่ครับ ผมขอโทษนะครับที่ดูแลแอ้มไม่ดี ทำให้แอ้มต้องมาเจ็บตัวแบบนี้” คุณากรทรุดตัวลงนั่งคุกเข่าต่อหน้านางพุดซ้อน ยกมือไหว้ขอโทษด้วยความรู้สึกผิด ที่ดูแลลูกสาวท่านไม่ดี นัยน์ตาชายหนุ่มแดงก่ำ เมื่อเห็นหวนคิดไปถึงมีดเล่มนั้นที่แทงเข้าที่หน้าท้องของพาขวัญ นางพุดซ้อนก็ยื่นมือมาจับมือคุณากรไว้
"ไม่เป็นไรลูก มันเป็นอุบัติเหตุ ไม่มีใครอยากให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นหรอก" แม้จะเ
