ตอนพิเศษ 1
“เสร็จยังแอ้ม ทำไมคุณช้าแบบนี้นะ ผมบอกกี่ครั้งกี่หนแล้วใช่ไหมว่าทำอะไรให้เร็วๆ หน่อย ไม่ใช่ชักช้าเป็นเต่าอยู่แบบนี้ แล้วมาบอกว่าอยากดูพระอาทิตย์ขึ้นตอนเช้า กว่าคุณจะแต่งตัวเสร็จนู่นพระอาทิตย์คงตรงหัว...อื้อ” เสียงบ่นน่ารำคาญถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอ เมื่อริมฝีปากหยักถูกประกบจูบลงมาจากคนที่ตัวเองกำลังบ่นให้
เรียวปากอิ่มขบเม้มหยอกเย้าริมฝีปากบนและล่าง พร้อมกับเรียวลิ้นเล็กที่สอดเข้าสู่โพรงปากหวาน เป็นการตัดบทสนทนาชวนให้อารมณ์เสีย
บรรยากาศยามเช้าแบบนี้ สิ่งที่พาขวัญปรารถนาคือความอ่อนหวาน อบอุ่นและเสียงเพราะๆ จากสามีต่างหาก ไม่ใช่เสียงบ่นที่ชวนให้อารมณ์เสีย แม้เธอจะเป็นต้นเหตุของเสียงนั้นก็ตาม
“อื้อ... พะ พอแล้ว” เมื่อคนถูกจูบเริ่มจะไม่หยุดแค่จูบ พาขวัญจึงรีบผละริมฝีปากออกอย่างรวดเร็ว แต่ถึงอย่างนั้นก็ถูกมือหนาโอบกอดเอวคอดไว้
“แอ้มมาทำให้อยาก” นัยน์ตาคมแพรวพราว จับจ้องใบหน้าภรรยาค
