ดีกันได้ไม่กี่วันทั้งคู่ก็กลับมาแยกเขี้ยวใส่กันเช่นเดิม เพราะดอกไม้เจ้าปัญหาถูกส่งมาให้คุณากร พร้อมกับข้อความหวานๆ จากเจ้าของช่อดอกไม้ที่ส่งมา
พาขวัญจะไม่มีทางรู้เลยว่ามีคนส่งดอกไม้มาให้สามี ถ้าประชาสัมพันธ์ด้านหน้าที่พาขวัญเคยปะทะด้วยวันนั้น ไม่นำดอกไม้มาให้คุณากรในช่วงเช้าที่ทั้งคู่เดินเข้าโรงแรมด้วยกัน
“มันจะมากเกินไปแล้วนะ ส่งดอกไม้มาให้ผู้ชายคนอื่นแบบนี้”
“มันไม่มากหรอกแอ้ม พลอยเขาแค่ส่งมาขอบคุณที่ผมช่วยจัดงานให้เขาก็แค่นั้น”
“เหรอ? คิดอย่างนั้นจริงๆ เหรอ”
“ก็ใช่น่ะสิ”
“แล้วยังจะกล้าชวนสามีคนอื่นไปดินเนอร์อีก ดูไม่ออกเลยใช่ไหมว่ายัยพลอยอยากได้คินณ์ขนาดไหน กระเหี้ยนกระหือรืออยากได้คินณ์ไปเป็นสามีจนตัวสั่น นี่ถ้าไม่ติดว่าคินณ์มีแอ้มนะ ป่านนี้คงลากคินณ์ลงไปกินในน้ำแล้ว”
“แอ้ม! พลอยเขาไม่ได้เป็นตัวเงินตัวทองนะ ทำไมแอ้มปากร้าย ชอบว่าคนอื่นไปทั่ว ผมก็ไม่เห็นว่าพลอยเขาจะร้ายกาจตรงไหน
