หนึ่งอาทิตย์ต่อมา
ณ บ้านพักส่วนตัวของไอริส
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!
“บอกว่าไม่ให้รบกวนไง” เสียหวานพูดขึ้นในขณะที่ยืนกอดอกมองบานประตูห้องพักของตัวเอง บอกว่าไม่ให้รบกวนก็มาเคาะห้องกันไม่หยุด
ก็ตั้งแต่ที่ผ่านเรื่องนั้นมา ก็เอาแต่เก็บตัวไม่ยอมออกไปไหน เลื่อนการประชุม และส่งคนไปทำงานแทนโดยให้สาเหตุว่าปวดท้องประจำเดือน
ก็มัน...กรี๊ด! ฉันไม่พร้อมจะเจอใครทั้งนั้น โดยเฉพาะฟ่า
ถึงฟ่าจะโทร. มาหาทุกวัน และฉันก็พยายามทำตัวให้เป็นปกติ แต่เรื่องราวที่เกิดขึ้น ภาพต่าง ๆ มันไม่หายไปจากในหัวเลย ฉะ ฉัน จูบ กรี๊ด!พยายามลืมเรื่องทั้งหมด เก็บทุกอย่างเอาไว้ เพราะเรื่องแบบนี้พูดกับใครเขาก็ไม่ได้
“จะตายอยู่ในนั้นหรือไง” เสียงแบบนี้...ก้านี่หว่า
“ก้าเหรอ” ฉันลองถามเพื่อความแน่ใจ
“คัส” แต่ชื่อที่ตอบกลับมานี่สิ ทำเอาไม่อยากเปิดประตูมากขึ้นกว่าเดิม
“มาคนเดียวใช่มั้ย” ฉันยังไม่ยอมเปิดประตูและตั้งคำถามกลับไปไม่หยุด
“
