หงุดหงิดแล้วก็มาพาลหรือไง แต่ฟ่าไม่ใช่คนแบบนี้ เขาเป็นคนมีเหตุผลคนหนึ่ง แต่ตอนนี้กำลังแสดงออกชัดเจนว่าไม่พอใจฉัน แล้วยิ่งสิ่งที่ไม่พอใจอยู่เหมือนจะเป็นเรื่องที่เข้ามาเจอตอนคุยกับก้าเนี่ย
“กูว่ามึงกลับไปเถอะ”
“จะฟังเรื่องที่พูดก่อน” ก็ยังยืนยันจะฟังให้ได้ แล้วยิ่งพูด ฟ่าก็ยิ่งยื่นหน้าเข้ามาใกล้ จนทำให้ฉันต้องขยับตัวออกห่าง
“หรือว่าเมา?”
“ของแค่นี้ทำอะไรไม่ได้หรอกน่า” ยิ่งพูดก็ฟังดูยิ่งหงุดหงิด แต่ฟ่าไม่พอใจที่ฉันคุยกับก้างั้นเหรอ ไม่น่าใช่...
“นี่...” บางสิ่งบางอย่างที่ทำให้ฉันเริ่มจับสังเกตฟ่าได้
“อะไร”
“กวนประสาทใช่ปะ”
“...”
“ไม่ต้องมาแสดงอาการหงุดหงิดเลย กวนประสาทใช่มั้ย ไม่หลงกลหรอก” พูดจบก็ยักคิ้วให้คนตรงหน้า แต่ก็ยังไม่ยอมพาตัวเองถอยออกห่าง
“...” อีกฝ่ายก็ยังคงเงียบ
“เอ๊ะ! หรือว่าคิดอะไรกับกู หึงที่คุยกับก้า” นิ้วเรียวชี้เข้าหาตัวเอง ริมฝีปากบางยิ้มกวนประสาทให้แก่เพื่อนตัวเ
