ตอนที่ 51
THE END
หนึ่งปีผ่านไป
เสียงบรรเลงดนตรีไทยดังก้องกังวาน ในงานบลงผมนาคบวชใหม่ของวัดสุคนธารามริมแม่น้ำ สายน้ำพัดไหลเอื่อยหอบพากระแสคลื่นให้ซัดเข้าฝั่งระลอกแล้วระลอกเล่า แต่ต้นโพธิ์ใหญ่ข้างวัดก็ยังคงยืนเด่น แม้บางครากิ่งก้านใหญ่จะไหวเอนให้กิ่งใบร่วงโรยตามแรงลม
สีหน้าของ พระบวชใหม่ ในนาม พระพิพัฒน์ นั้นแฝงไปด้วยความอิ่มเอมปรากฎชัดในแววตา ยามที่เห็น ฟางแก้ว บุตรสาวที่เป็นดั่งแก้วตาดวงใจ ยืนถือหมอนอยุ่ไม่ห่าง
บางที การบวชครั้งนี้อาจจะยาวนานไม่มีกำหนด เพราะตอนนี้ธุรกิจในมือลูกสาวของเขาสามารถบริหารจัดการได้เบ็ดเสร็จหมดแล้ว
เขาต้องการจะอยู่ในพื้นที่สงบ ในที่ๆเขาเคยอยู่
“อนุโมทนา นะหลวงพี่”
ฟางแก้ว ก้มลงกราบแทบเท้าของพระบวชใหม่ อย่างนอบน้อม โดยแววตาที่มองยังร่างบางในชุดขาวนั้น เต็มไปด้วยความเมตตาอย่างล้นพ้น
“เข้าศาลาไปแล้วเหรอ พี่เลยมาไม่ทันเลย มัวแต่วุ่นวายกับลูกอยู่ ขอโทษด้วยนะฟา
