ตอนที่ 25
ผู้หญิงที่เคยรัก
“บอกผมหน่อยซิครับ ...คุณศรีไพร!!”
เสียงทุ้มต่ำนั้นทำให้ มนชิดา ชาวาบไปทั่วร่าง คนที่หัวสมัยอย่างปริญ และมองทุกอย่างเป็นธุรกิจแบบมีเหตุผล คงยากที่จะเชื่ออะไรในสิ่งพวกนี้
หรือเขาแค่จะแหย่เธอเล่น เพราะสงสัยเรื่องแพ้กุ้ง
“คุณปริญจำชื่อนี้มาจากไหน”
กระนั้นเธอก็ถามกลับอย่างสงสัย ปริญยักคิ้วเล็กน้อยนิ้วเรียวไล้ยังริมผีปากอ่อนนุ่มที่เคลือบด้วยลิปสีนู้ดวาวช้าๆ
“จะว่าไปก็เห็นใจตะวันเหมือนกันนะครับ”
ดวงตาคู่สีนิลหลุบต่ำลง
“หือ”
“เขารักศรีไพรขนาดนั้น เธอก็ยังหนีเขาไปแต่งงานกับเขาอื่นได้ลงคอ เขาคงเจ็บปวดมาก”
เสียงนุ่มนั้นสั่นไหวอย่างประหลาดเมื่อนึกถึงว่า หากร่างนุ่มนิ่มนี้ไปเป็นของคนอื่น มีใครที่ไม่ใช่เขามาสัมผัสลูบไล้และเชยชมเธอ เขาคงแทบคลั่ง
แค่คิดมือหนาของเขา กำเข้าหากันแน่น
“คุณปริญ ใส่ใจเรื่องเก่าของคนอื่นขนาดนี้เลยเหรอคะ”
มนชิดา ลองถามหยั่งเชิง ด้วยไม่อาจ
