ตอนที่ 16
ยังพอมีเวลาNC
ยังพอมีเวลาเหรอ ...เวลาสำหรับอะไร?
“คุณ....”
มนชิดา ตระหนกเล็กน้อยเมื่อมือหนาของเขายกเธอให้ขึ้นมานั่งบนตัก และปรับเบาะให้เอนลงไป สายตาของหญิงสาวมองไปรอบรถอย่างเป็นกังวลแม้รถของเขาจะปิดฟิล์มสนิทและมุมที่จอดค่อนข้างจะลับตาพอสมควร
แต่เธอก็รู้สึกเขินอายไม่ได้อยู่ดี
“ผมอยากดมกลิ่นมนอีกหน่อย”
ดวงตาของเขาวาวับเปี่ยมด้วยพึงพอใจอย่างล้ำลึก ยามได้สัมผัสและใกล้ชิดกับเธอ ยิ่งได้สอดใส่ตัวตนเข้าไปในตอนนั้นเขายิ่งลุ่มหลงในอ่อนนุ่มที่โอบอุ้มเขาไว้ ทั้งความเร่าร้อนจากเรือนกายหอมกรุ่นและดวงตาที่ปรือเชื่อมยามเธอบิดกายอยู่ภายใต้ร่างของเขา
เธออ่อนหวานละมุมละไมกว่าที่เขาจินตนาการไว้ในความฝัน ร่างกายของเธอตอบสนองการรุกเร้าและความต้องการเขาได้อย่างดีเยี่ยม เพียงแค่นึกถึงตอนฝากฝังแก่นกายลงไปในตัวเธอ เขาก็เริ่มกำหนัดซ่านจนปวดหนึบ
“หือ นี่ในรถ”
“นิดเดียวครับ ไม่เสียเวลาแน่นอน”
หน้า
