ตอนที่ 30 ต้องการครอบครอง “น้าพัฒน์!!!!” มนชิดา ตาเบิกโพลงมอง พิพัฒน์อย่างตระหนก ด้วยไม่คาดว่าจะเจอน้าเขยมาหาถึงห้องในตอนเช้าตรู่แบบนี้ และตัวเธอเองก็แต่งตัวไม่เรียบร้อย และยังมีอีกคนที่นอนอยู่ในห้องนอนชั้นบนของเพนท์เฮ้าส “น้าเพิ่งรู้เห็นคนของคุณปริญแจ้งว่า ได้ย้ายของจากห้องเดิมของมนมาที่นี่ อะไรกันทำไมคุณปริญเค้าถึงยอมให้มนมาอยู่ที่เพนท์เฮ้าส์เขาได้ง่ายๆแบบนี้ น้าว่ามันชักจะยังไงอยู่นะ” พิพัฒน์ ไม่รอให้หญิงสาวเอ่ยคำใด เขารีบปรี่เข้ามาในห้อง พร้อมกับกวาดตามองรอบห้องอย่างประหลาดใจ ทั้งความหรูหราของห้องสูทและเฟอร์นิเจอร์ด้านในทำให้พิพัฒน์ขมวดคิ้วอย่างสงสัยไม่ได้ “เอ่อ มนว่าน้ากลับไปก่อนดีกว่าค่ะ พอดีมนเพิ่งตื่น หญิงสาวขยับปลายเสื้อคลุมตัวเองให้มาชิดอก เมื่อเห็นผู้เป็นน้าเขย เดินสำรวจและบ่นไปเรื่อยๆ จนเกรงว่า ปริญที่นอนอยู่ห้องนอนใหญ่ชั้นบนจะได้ยิน “น้าไม่สบายใจนะมน ไม่อยากให้มนอยู่ที