3
2404 คำ
ตอนที่สาม
#ฮอว์ค
"เด็ดว่ะ"
"อยู่คลับไหนว่ะ?"
"น่าจะคลับYJ"
"ไปดีไหมวะเผื่อเจอ"
"มึงแน่ใจ??"
"กูว่าน้ำหนาวต้องทะเลาะกับไอ้ฮอว์คแน่ ไม่งั้นมึงคิดว่ามันจะปล่อยหนาวไปเที่ยวแบบนี้??"
ฟึ้บ!
"อะ อะไรคะฮอว์ค!?"
เสียงติดจะกระซิบเอ่ยขึ้นทันทีที่ผมดันร่างบางที่กำลังกดเม้มริมฝีปากตัวเองลงที่ซอกผมออกห่างขณะที่สายตาหวานฉ่ำก็กำลังมองมาที่ผมด้วยสายตาที่กำลังมีอารมณ์ ซึ่งตอนแรกผมก็มีอารณ์เช่นกันแต่อารมณ์แม่งหมดไปทันทีที่ได้ยินชื่อของเมียตัวเองที่ไอ้พวกเหลือบไรด้านนอกมันคุยกัน
พรึ่บ!
"ฮะฮอว์ค!"
ปัง!
"เฮ้ย!"
ร่างสูงที่กำลังคุยกันอยู่ด้านนอกห้องน้ำสบถพร้อมกันทันทีที่ผมเดินออกมาจากห้องน้ำทั้งๆที่เสื้อผ้าตัวเองก็ยังคงไม่เข้าที่เข้าหา ผมเหลือบมองไอ้สองคนตรงหน้าด้วยสายตาดุดันก่อนจะเหยียดยิ้มออกมาช้าๆ
"ดูอะไรกัน?"
"เอ่อ..."
"เอามาให้กูดูบ้างสิ"
"คือ...เฮ้ย!โทรศัพท์กูนะไอ้ฮอว์ค!"
พรึ่บ!
เสียงห้าวตวาดขึ้นอย่างไม่พอใจทันทีที่ผมก้าวเข้าไปหาพวกมันและคว้าเอาโทรศัพท์ที่มันกำลังถือมาไว้ในมือแต่มันก็ทำได้แค่ไม่พอใจเท่าั้นแหละเพราะพอผมตวัดสายตากลับไปมองมันมันก็ชะงักแล้ว ชะงักไม่พอก้าวถอยหลังอีกด้วย
ผมเลื่อนสายตาตัวเองมามองจอโทรศัพท์ของมันที่ตอนนี้กำลังเล่นวิดิโอของผู้หญิงคนนึงที่กำลังโยกย้ายไปตามเสียงเพลงด้วยทวงท่าที่ชวนหลงไหล...ผมชอบมันได้ดีเพราะมันก็เป็นสิ่งที่ทำให้ผมตกหลุ่มรักเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น ผมเหยียดยิ้มมุมปากอีกครั้งพร้อมกับหัวเราะออกมาเบาๆด้วยท่าทีที่อารมณ์ดีแม้ภายในมันกำลังร้อนรนขนาดไหนก็ตาม
"กำลังดูเมียกู?"
"..."
"หึ...นี่มึงคิดว่าจะเอาหนาวไปจากกูได้?"
"ฮอว์คพวกกูไม่ได้จะ..."
"กูได้ยินที่พวกมึงพูดทั้งหมดแหละไอ้พวกโง่!"
"..."
ฟึ้บ...
ทั้งสองคนก้าวถอยหลังทันทีที่ผมก้าวเข้าไปหาพวกมันด้วยใบหน้าที่กำลังเต็มไปด้วยรอยยิ้ม...ผมกำลังยิ้มไม่ใช่หรอแล้วพวกมันจะกลัวผมทำไมกัน?
"โทรศัพท์"
"..."
ผมเลิกคิ้วให้ไอ้คนที่เป็นเจ้าของโทรศัพท์อย่างกวนๆขณะที่ตัวเองก็ยื่นโทรศัพท์มันไปตรงหน้า มันมองมาที่ผมนานนับนาทีก่อนจะเอื้อมมือขึ้นมาเตรียมจะรับกลับ ผมแสยะยิ้มมุมปากทันทีพร้อมกับปล่อยให้โทรศัพท์ในมือร่วงลงสู่พื้นโดยตั้งใจ
ปึ่ก!
"เฮ้ย!! ไอ้เหี้ยฮอว์ค!!"
พรึ่บ! ตึง!!
"อึ่ก!"
ผมเอื้อมมือขึ้นกระชากคอเสื้อมันเข้าหาตัวก่อนจะพลักมันเข้าหาผนังห้องน้ำเต็มแรงโดยมีเพื่อนมันมองมาอยู่อย่างกลัวๆ ผมยิ้มเหี้ยมให้มันพร้อมกับใบหน้าตัวเองที่โน้มเข้าหามันอย่างข่มขู่
"เป็นแค่พวกตัวเหลือบตัวไรอย่างเสนอหน้ามาดูเมียกู ถ้ากูเห็นอีกครั้ง...ไม่ใช่แค่โทรศัพท์มึงที่จะพัง!"
"!!"
ฟึ้บ...
มือของผมหยิบโทรศัพท์ของมันที่ตกลงพื้นขึ้นมาพลิกไปมาก่อนจะยัดใส่มือมันด้วยท่าทีกวนๆ
"แตกนิดเดียวเอง...โทษทีนะที่ทำหลุดมือ ^^"
มันมองมาที่ผมโดยไม่คลาดสายตาขณะที่ผมก็ยิ้มให้มันบางๆก่อนจะเตรียมเดินออกมาจากห้องน้ำโดยที่ตัวเองก็ลืมไปแล้วว่าเข้ามาในนี้ทำไม
หมับ!
"พี่ฮอว์คค่ะ แล้วมิ้นล่ะคะ!?"
"..."
ผมหันกลับมามองร่างบางที่จับแขนผมอยู่อย่างงงๆขณะที่เธอที่วิ่งตามผมออกมาจากในห้องน้ำก็มองมาที่ผมอย่างไม่พอใจ อ่า...ผมทิ้งเธอไว้ในห้องนี่หว่า
"มาเข้าห้องน้ำผู้ชายทำไมเรา เป็นผู้ชายหรอ?"
"พะพี่ฮอว์ค!"
"ไม่ใช่เมียอย่ามาเยอะใส่"
พรึ่บ!
"อ๊ะ!"
ร่างบางเซไปข้างหลังทันทีที่ผมสบัดแขนใส่อย่างเสียอารมณ์ก่อนที่ผมจะเร่งฝีเท้าออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับเดินไปที่โซนวีไอพีที่พวกเพื่อนตัวเองนั่งอยู่ทันที
"กูกลับก่อน"
"ปล่อยน้ำเร็วจังว่ะ??"
ไอ้เปียกปูนที่กำลังนั่งมอมตัวเองอยู่เงยหน้าขึ้นมาถามผมทันทีขณะที่เพื่อนในกลุ่มก็มองมาที่ผมอย่างเสือกๆ
"ปล่อยเหี้ยอะไรล่ะเมียกูหนีเที่ยว!"
"อ้าวไหงงั้นว่ะ??"
"สาสส นี่อย่าบอกว่ามึงเทน้องมิ้นกู!"
"มีใครถ่ายกูรึป่าวว่ะ?"
ผมถามเพื่อนตัวเองกลับทันทีแทนที่จะตอบคำถามไอ้แจ็คที่ลั่นมาอย่างเสือกๆ ขี้เกียจตอบและน้องมิ้นอะไรนั้นก็ไม่ได้สำคัญพอที่จะทำให้ผมเสียดายหรอกนะ
"หนักกว่าสัปปะรดอีกนะเมียมึงน่ะ"
"..."
"เออน่า มึงก็รู้ว่ามันคนเครพเมีย"
ผมส่ายหน้าใส่กลุ่มเพื่อนตัวเองอย่างเอือมๆก่อนจะโบกมือลาหลังจากที่หยิบของตัวเองครบแล้ว ขาผมก้าวออกจากคลับทันทีขณะที่สายตาตัวเองก็มองนาฬิกาข้อมือตัวเองไปด้วย แม่งตีหนึ่งกว่าแล้วหรอวะ??
ผมฮอว์คและใช่ผมมีแฟนแล้วซึ่งเธอก็คือคนที่กำลังทำให้ผมลนในตอนนี้ คือผมก็บอกหนาวแล้วว่าจะออกมาเที่ยวกับเพื่อนซึ่งเธอก็ไม่เห็นจะว่าอะไรแถมยังบอกว่าวันนี้เหนื่อยจะนอนผมก็เลยนึกว่าเธอจะไม่อะไร...แต่ก็นั้นแหละรู้ตัวอีกทีมันก็หนีผมเที่ยวโดยที่ไม่บอกอะไรเลยด้วยซ้ำ หนาวแม่งก็รู้ว่ผมไม่ชอบที่เธอไปไหนไม่บอกแต่ก็ยังทำอีก โคตรน่ารำคาญ!
---คลับYG---
เอี้ยด!! ปึ่ก!
ผมจอดรถไว้ที่หน้าประตูทางเข้าคลับทันทีที่มาถึงโดยไม่ได้สนใจด้วยซ้ำว่ามันจะจอดได้ไหมซึ่งพวกที่คุมทางเข้ามันก็ไม่กล้าว่าอะไรหรอก ผมไปมามันทุกคลับจนทุกคนรู้จักไปหมดแล้ว สายตาผมตวัดมองไปที่ลานจอดรถก่อนจะเจอรถหนาวที่จอดอยู่ตรงนั้นจริงๆ
"แม่ง..!"
หงุดหงิดอยู่แล้วยิ่งหงุดหงิดและโมโหเข้าไปอีกที่เห็นว่าน้ำหนาวมาที่คลับนี้จริงๆ ผมเร่งฝีเท้าเข้าไปภายในคลับก่อนจะมองไปรอบๆด้วยสายตาดุดันและเห็นพวกเพื่อนน้ำหนาวที่กำลังยืนอยู่ผมเกือบจะเดินเข้าไปแล้วถ้าไม่เห็นว่าหวานกำลังโห่ร้องชอบใจและมองไปที่อีกฝั่งอยู่...ผมมองตามไปอีกฝั่งและความอดทนผมก็ขาดลงทันทีที่เห็นว่าน้ำหนาวกำลังยืนอยู่ตรงหน้าผู้ชายคนนึง
"จะทำเหี้ยอะไร...?"
ตึกตึกตึก!
ผมเดินฝ่าผู้คนที่กำลังโยกย้ายไปมาอย่างหัวเสียและมีพลักให้พวกที่กำลังเต้นอยู่ทางเดินอยู่หลักไปให้พ้นทาง แม่งเอ้ยตรงนี้ทางเดินไม่ใช่ที่เต้น
"หลบไป!!"
ฟึ้บ!
ทางถูกเปิดออกทันทีที่ผมตวาดออกไปแบบนั้นขณะที่สายตาผมก็มองน้ำหนาวที่กำลังขยับเข้าหาร่างสูงที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าเธอด้วยท่าทีเซๆ ริมฝีปากผมเม้มเข้าหากันทันทีเพราะผมที่วิ่งเข้าไปดึงน้ำหนาวออกมาไม่ทัน ผมชะงักอยู่กับที่พร้อมกับมือตัวเองที่กำลังกำแน่นทันทีที่สายตาผมเห็นภาพที่น้ำหนาวกำลังจับใบหน้าของคนตรงหน้าไว้และเป็นฝ่ายกดจูบเขา
"น้ำหนาว!!"
หมับ!!
"อ๊ะ!?"
"ทำเหี้ยอะไรของมึงหนาว!?"
ร่างเพรียวของหนาวที่ถูกผมกระชากเข้าหาตัวเซเข้าใส่ผมด้วยท่าทีที่ดูจะควบคุมตัวเองไม่อยู่ก่อนที่หนาวจะเวยน้ามองมาที่ผมและหรี่ตาอย่างงงๆ
"ฮอว์คหรอ??"
"เมาขนาดจำผัวตัวเองไม่ได้รึไง!!"
ฟึ้บ...
ผมก้มมองหนาวที่ซบใบหน้าตัวเองเข้าที่อกผมอย่างไม่เข้าใจขณะที่มือของหนาวก็จับแขนผมไว้แน่นและเงยหน้าขึ้นมามองผมยิ้มๆ
"อยากนอนแล้วพากลับหน่อย ^^"
ฟึ้บ!
"หนาว! แม่งเมาอะไรขนาดนี้ว่ะ!!"
เสียงของผมตวาดขึ้นอย่างหัวเสียขณะที่สายตาก็มองที่น้ำหนาวอย่างห่วงๆ ผมเงยหน้าขึ้นมองไอ้คนที่น้ำหนาวเพิ่งจูบเมื่อกี้ด้วยสายตานิ่งเรียบขณะที่มันก็กำลังมองมาที่ผมอยู่เช่นกัน มันมองผมสลับกับน้ำหนาวก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ
"วันหลังก็ดูแลแฟนตัวเองดีๆ"
"มึงว่าไงนะ?"
พลั่ก!
"..."
ผมมองมือตัวเองที่เอื้อมไปแตะไหล่มันแต่ถูกมันปัดออกด้วยสายตานิ่งเรียบอย่างไม่เชื่อสายตา ผมหัวเราะออกมาเบาๆพร้อมกับดันลิ้นใส่กระพุ้งแก้มตัวเองอย่างเอาเรื่อง
"มึงปัดมือกู?"
"..."
"ตอนแรกกูกะจะปล่อยเพราะเมียกูเริ่มก่อน แต่ไอ้ท่าทีของมึงที่ทำให้กูแบบนี้มันหาเรื่องกันชัดๆ"
"กูไม่มีอารมณ์จะทะเลาะกับมึงอีกคนหรอกนะ เอาเมียมึงไปเก็บก่อนดีไหม?"
"หึ เก็บมึงก่อนไม่ดีกว่าหรอ...วันนี้กูคงนอนไม่หลับถ้าไม่ได้ซัดหน้ามึงสักครั้ง!"
"แต่กูคงนอนหลับฝันดี...เพราะจูบหวานๆจากเมียมึง"
"ไอ้เหี้ยเอ้ย!!"
พรึ่บ!!
"เฮ้ยอย่าๆๆ ฮอว์คเฮียขอ!"
"เฮียบอล?"
ผมที่กำลังจะพุ่งตัวเข้าหาไอ้ปากดีตรงหน้าชะงักไปทันทีที่เฮียบอลพี่ที่รู้จักลุกขึ้นมาห้าม เฮียดันไอ้หน้าตายออกห่างจากผมพร้อมกับหันมองมาที่ผมยิ้มๆ
"ขอๆนี่ไอ้เกรย์น้องรหัสเฮีย"
"แต่ปากอย่างมันควรจะได้กินตีนผมสักหน่อยนะ"
"น่า กูทำตัวไม่ถูกนะเฮ้ยน้องชายกูทั้งสองคนจะตีกันเนี้ย!"
"หึ! ถือว่าเฮียขอนะ...ถ้าไม่ติดว่าเฮียอยู่มึงตายแน่"
"มึงจะนัดกูนอกรอบก็ได้นะ"
"โอ้ยย กูขอล่ะพวกมึง!"
ผมเหยียดยิ้มออกมาอย่างเอาเรื่องขณะที่สายตาก็สบสายตากับไอ้เกรย์อะไรนั้นด้วยสายตาดุดันพร้อมกับมันที่กำลังมองมาที่ผมด้วยสายตานิ่งขรึมแต่แฝงไปด้วยความแข็งกร้าวไม่ต่างกัน ผมหัวเราะออกมาเบาๆก่อนจะอุ้มน้ำหนาวขึ้นและหันหลังเดินออกมาทันที
ไอ้เหี้ยนี้น่าสนใจ แต่ไม่ยังไม่ใช่เวลาสะสางผมต้องสะสางกับเมียตัวเองก่อน...แม่งคงจะได้สะสางหลายเรื่องและหลายท่า เอาให้จำจนไม่กล้าหนีผมเที่ยวอีกเป็นครั้งที่สอง!!
---คอนโดน้ำหนาว---
ติ๊ด...แกร๊ง!
ผมพลักประตูห้องออกกว้างพร้อมกับก้าวเดินเข้ามาภายในโดยที่แขนตัวเองก็ยังคงอุ้มยัยแสบที่กำลังหลับสนิทภายในอ้อมแขนตัวเองอยู่ ก่อนที่จะใช้ขาตัวเองเกี่ยวประตูปิดอย่างคล่องตัว ผมก้าวเดินเข้ามาภายในห้องนอนของหนาวพร้อมกับไฟที่ถูกเปิดอัตโนมัติร่างเพรียวของหนาวถูกผมบรรจงวางลงบนที่นอนพร้อมกับผมที่ที่ตัวนั่งลงบนเตียงเช่นกัน
ฟึ้บ...
มือของผมเอื้อมขึ้นไปเกลี่ยเส้นผมออกจากใบหน้าที่กำลังหลับไม่รู้เรื่องด้วยสัมผัสที่แผ่วเบาอย่างที่ผมไม่เคยทำกับใคร...ถึงคำพูดผมจะดูไม่ดีหรือไม่ได้พูดหวานๆกับเธอแต่ผมก็รักหนาวมากนะ
หมับ!
"อื้อ...เช็ดหน้าให้หน่อย!"
เสียงหวานเอ่ยขึ้นอย่างเมาๆพร้อมกับมือร้อนของหนาวที่เอื้อมขึ้นมาจับข้อมือของผมไว้คิ้วสวยของคนตรงหน้าขมวดเข้าหากันเป็นปมจนผมชักไม่แน่ใจว่ามันละเมอหรือสั่งผมจริงๆ ผมชั่งใจนั่งมองอีกนานนับนาทีก่อนจะลุกไปที่หยิบทิชชู่สำหรับเช็ดเครื่องสำอางค์และน้ำยาของมันติดมือมาด้วยก่อนจะเดินกลับมานั่งที่เตียงอีกครั้ง
"เมาขนาดนี้ก็ยังรู้จักอยากเช็ดหน้านะ"
"อึ่ก!"
"เป็นไรอีกล่ะ??"
ผมที่กำลังซับใบหน้าน้ำหนาวอยู่ขมวดคิ้วเข้าหากันทันทีที่น้ำหนาวเริ่มจะร้องไห้ออกมา เธอสะอื้นไห้และพลิกตัวไปอีกทางก่อนจะเริ่มร้องไห้ดังขึ้นจนผมเริ่มจะทำตัวไม่ถูก ผมเอื้อมมือไปดึงน้ำหนาวขึ้นมานั่งหันหน้าเข้าหาและมองหน้าเธออย่างไม่เข้าใจ
"หนาว..."
"ใจร้ายอึ่ก"
"..."
"มึงน่ะ มันใจร้าย!"
ปึ่ก!
มือของหนาวฟาดลงมาที่อกผมเต็มแรงทันทีหลังจากที่เธอพูดจบ ผมเหลือบตามองตามมือนั้นที่กำลังทุบอกผมอยู่ด้วยสายตานิ่งเรียบก่อนที่ผมจะรวบหนาวเข้ามากอดไว้ขณะที่เธอก็เอาแต่ร้องไห้ไม่หยุด...ผมรู้ที่หนาวต้องมาร้องไห้แบบนี้มันเพราะผม เพราะผมที่สันดานไม่ดีเอง
"กูขอโทษ"
"อึ่ก...ถ้ามึงไม่มีกูมึงคงจะมีความสุขกว่านี้สินะ"
"...ทำไมพูดงั้นว่ะหนาว?"
รู้นะว่าหนาวเมาแต่ถึงหนาวจะเคยเมาขนาดไหนมันก็ไม่เคยพูดแบบนี้ และเพราะประโยคเมื่อกี้...มันทำให้หัวใจผมกระตุกสั่นอย่างควบคุมไม่อยู่
"ขนาดแม่งมีกูอึ่ก...ยังเหมือนไม่มีเลย"
"ต้องให้กูพูดอีกสักกี่ครั้งว่ากูรักมึง?"
ปึ่ก!!
"แต่มึงก็ไม่เคยหยุด กูต้องทำเป็นไม่รู้หรอว่ามึงไปนอนกับใครมาบ้าง!!?"
"มึงเมาแล้วหนาว นอนก่อน!"
"พอกูพูดถูกหน่อยก็จบแบบนี้แหละ"
ผมสบสายตากับหนาวที่ตอนนี้ดวงตาเธอแดกก่ำและเต็มไปด้วยน้ำตาอย่างทำอะไรไม่ถูกต่างจากหนาวที่มองมาที่ผมอย่างเจ็บปวด หนาวจ้องมองผมอยู่อย่างนั้นนานนับนาทีก่อนที่เธอจะหันหนีไปและค่อยๆทิ้งตัวลงนอนอีกครั้งพร้อมกับประโยคต่อมาที่ทำให้หัวใจผมเต้นระรัวอย่างที่ไม่เคยเป็น
"เลิกกันไหม...เผื่ออะไรจะดีขึ้นกว่านี้"
- ผู้เขียน
