ตอนที่แปด
"แล้วการที่เธอมาทำงานวันแรกแล้วสายแบบนี้คิดว่าฉันจะปล่อยผ่านหรอ?"
"ฉันไม่ยอมแน่ ฉันไม่ทำแน่ถ้าต้องเป็นลูกจ้างนายอ่ะ!!"
"..."
ฉันถลึกตาใส่ร่างสูงตรงหน้าที่กำลังมองมาที่ฉันด้วยแววตาไร้อารมณ์ก่อนที่ฉันจะหันหลังก้าวเดินออกมาจากตรงนั้นทันทีพร้อมกับมือตัวเองที่หยิบโทรศัพท์ออกมากดโทรหาพ่อซึ่งไม่นานท่านก็รับ
"พ่อ นี่พ่อให้ไอ้บ้านั้นเป็นหัวหน้าหนาวได้ยังไง!!?"
(ไอ้บ้าที่ไหนกัน?)
"พ่อคะ!!"
(เกรย์น่ะหรอ...นี่พ่อนึกว่าหนาวเริ่มงานแล้วนะนี่อย่าบอกพ่อว่าเพิ่งไปถึงร้าน)
ริมฝีปากฉันเม้มเข้าหากันอย่างขัดใจพลางยกแขนขึ้นมาดูนาฬิกาอีกครั้ง...ให้ตายมันจะอะไรนักหนากะอีแค่เลทนิดๆหน่อยๆนี่ทุกคนไม่คิดว่าฉันจะมีเหตุจำเป็นบ้างเลยรึไง!?
"ช่างเรื่องนั้นเถอะค่ะ พ่อเปลี่ยนร้านที่ให้หนาวไปทำงานไม่ได้หรอหนาวไม่อยากทำที่ร้านไอ้บ้านี่!"
(เขาเป็นพี่หนูนะหนาว พูดให้มันดีๆหน่อย)
"แต่พ่อคะ..."
(พ่อฝากแก
