“เพราะหนูไม่ได้บอกพี่ล่วงหน้าว่าจะได้หยุด คิดว่าพี่เองก็อาจจะเคลียร์งานไม่ทัน หนูก็อยากไปเที่ยวไกลๆ นะคะ แต่ในเมื่อเรายังมีงานให้รับผิดชอบ คงปฏิเสธไม่ได้ว่าเราต้องเลือกสถานที่ฮันนีมูนที่จะไม่ทำให้ใครต้องลำบากในภายหลัง อีกอย่าง...สำหรับหนูแล้ว ไม่ว่าจะเป็นมัลดีฟส์หรือหัวหิน มันก็พิเศษทั้งนั้นขอแค่มีเราสองคนอยู่ด้วยกันก็พอ จริงมั้ยคะ”
“จริงครับ จริงที่สุดเลย”
“งั้นเดี๋ยวถ้ากินโจ๊กอิ่มแล้ว พี่ก็นอนพักไปก่อนนะคะ หนูจะไปจัดกระเป๋าเสื้อผ้า แล้วช่วงบ่ายเราค่อยออกเดินทางกัน”
“โอเคครับ”
กุลวุฒิทำตามที่เธอบอกทุกอย่างเพราะเขาก็อยากจะนอนพักให้หายปวดหัวก่อนออกเดินทาง
พวกเขามาถึงบ้านพักตากอากาศที่หัวหินในช่วงเย็นเพราะไม่ได้รีบร้อนอะไร ระหว่างที่ขับรถมาพวกเขาก็แวะเช็กอินที่คาเฟ่น่ารักๆ หลายที่ และก่อนเข้าบ้านก็ยังแวะตลาดเพื่อหาซื้อของสดมาทำมื้อเย็นด้วยกัน
“ยังคลื่นไส้อยู่เหรอคะ” เห็นเขาทำหน้าพะอืด
