“แล้วมันเคยจีบเธอรึเปล่าล่ะ”
“ก็...เคยจีบตั้งแต่เทอมหนึ่งค่ะ แต่หนูบอกเค้าแล้วว่าคิดกับเค้าแค่เพื่อน เค้าก็ไม่ได้ตามตื๊ออะไร”
“แน่นะ”
“แน่สิคะ เราตกลงเป็นแฟนกันแล้วก็ต้องเชื่อใจกันสิคะ หรือว่าคุณเห็นหนูเป็นคนใจง่าย คบทีละหลายคนหรือยังไงกัน” เธอถามอย่างน้อยใจ
“ไม่ใช่นะปีใหม่ ฉันไม่ได้คิดว่าเธอเป็นคนแบบนั้น แต่ฉัน...ไม่ชอบเวลาที่เธอยิ้มให้คนอื่นนี่นา”
“หนูก็ยิ้มให้เค้าในฐานะคนรู้จักกันเท่านั้นเองค่ะ คุณอย่าคิดมากเลยนะคะ ยังไงหนูก็รักแค่คุณคนเดียวอยู่แล้ว”
ได้ยินคำรักของแฟนสาว อารมณ์ที่ขุ่นมัวในตอนแรกก็ค่อยๆ คลายลงไป และเขาก็ตระหนักได้ว่าตัวเองดูจะเป็นคนไม่มีเหตุผลเกินไปหน่อยที่หึงเธอจนหน้ามืดตามัวแบบนั้น
นี่เขารักเธอมากขนาดนี้ตั้งแต่ตอนไหนกันนะ?
“ฉันขอโทษที่ทำตัวไม่น่ารัก งั้นเราไปซื้อของกันเถอะนะ จะได้กลับไปทำอาหารกินกัน”
“ค่ะ” ปณิสราส่งยิ้มหวานแล้วเป็นฝ่ายเดินจูงมือเขาให้เข้าไปในแ
