“คุณผู้หญิงท่านสวยมากเลยนะจ๊ะ แล้วก็ดูใจดีมากเลย”
ปณิสราหันมาคุยกับป้าของตัวเองตอนที่ช่วยงานในครัวเพื่อเตรียมมื้อเย็น
“ใช่ ท่านใจดีกันทั้งบ้านนั่นแหละ คุณผู้ชายก็ใจดีมากก็เลยมีแต่คนนับหน้าถือตาน่ะ”
“มิน่าล่ะจ๊ะคุณกุลเค้าถึงใจดีตามไปด้วย”
“คุณเค้าใจดีกับทุกคนนั่นแหละ เราก็อย่าไปคิดในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ล่ะรู้มั้ย”
“เอ่อ...ป้าหมายถึงอะไรจ๊ะ หนูไม่เข้าใจ”
สายใจหันไปมองสาวใช้ที่อยู่ด้านหลังอีกสองคนซึ่งดูไม่ได้สนใจในสิ่งที่พวกเธอคุยกัน จึงได้ตอบหลานสาวออกไป
“ไม่มีอะไรหรอกป้าเห็นเราทำตัวสนิทสนมกับคุณกุลเค้า เลยอยากเตือนไว้น่ะ อย่าลืมว่าเรามาอยู่ที่นี่ในฐานะอะไร การที่คุณเค้าใจดีกับเราก็ไม่ได้หมายความว่าเค้าจะคิดเกินเลยหรอกนะ ป้าแค่ไม่อยากให้เราเสียใจภายหลัง”
“หนู...หนูไม่มีทางคิดแบบอื่นกับเค้าไปได้หรอกจ้ะ นอกจากเห็นเค้าเป็นผู้มีพระคุณเท่านั้น ป้าสบายใจได้เลยนะจ๊ะ” เธอรีบตอบพร้อมกับรอยยิ้ม
