จีน่าหันมาขยับเข้าใกล้โจฮันเล็กน้อย ขณะยืนบนเวที
ปลายนิ้วเรียวแกล้งแตะเบาๆที่แขนเสื้อสูทของเขาราวกับเชื้อเชิญกล้อง
ทีมตากล้องรัวแชะทันทีราวกับได้ภาพเด็ด
พิชชาที่ยืนอยู่อีกด้านเหลือบมองด้วยหางตา สีหน้าเริ่มนิ่งขึ้นนิดหน่อย
แต่คนที่เจ้าตัวแตะอยู่ กลับเอียงหน้าไปกระซิบเบาๆด้วยน้ำเสียงเรียบเย็น
“ผมว่าคุณรักษาภาพลักษณ์หน่อยก็ดีนะครับ
เป็นถึงดาราเดี๋ยวจะเสียชื่อเอา”
ประโยคเรียบๆที่ฟังดูเหมือนไม่มีอะไร แต่แฝงด้วยแรงกระแทกเบาๆ
น้ำเสียงนิ่งจนน่าขนลุก
ดวงตาคมคู่นั้นก็ไม่มีแววล้อเล่นเลยซักนิด
จีน่าชะงักยิ้มค้าง ก่อนหัวเราะกลบเกลื่อน แล้วผละออกห่างเล็กน้อยในทันที
“เดี๋ยวเชิญคุณพิชชากล่าวอะไรซักหน่อยนะคะ”
พิชชายื่นมารับไมค์จากพิธีกร
เธอหันไปยิ้มให้กับกลุ่มสื่อที่ยืนเรียงกันอยู่หน้าพรมแดง ถัดลงไปจากเวทีเล็กน้อย
เสียงปรบมือเริ่มเบาลง เมื่อเธอเอ่ยประโยคแรกด้วยน้ำเสียงดีใจแต่สุภาพ
“ก่อนอื่นต
