12 คงต้องยอมรับสินะ

1309 คำ

ประเทศอิตาลี “นายครับ มีข่าวจากประเทศไทย” ลูกน้องเดินเข้ามาอย่างเร่งรีบ “ข่าวอะไร” เขาเหลือบมองคาลอสเล็กน้อยก่อนยกไวน์ขึ้นดื่ม “ มีบริษัทเครื่องสำอางเปิดตัวใหม่ครับนาย” โจฮันเลิกคิ้วสูงมองดูลูกน้องเต็มตา “แล้วไง” “ทั้งรูปแบบและชื่อบริษัท เหมือนกับของบริษัทคุณพิ้งมากครับ ” มือเรียวยาวชะงักไปครู่หนึ่ง “แล้วพิชชาเป็นไงบ้าง ” “ตอนนี้กำลังวุ่นเร่งผลิตสินค้าใหม่ครับนาย แต่ไม่รู้จะทันรึเปล่า ” “ไปสืบมาว่าใคร” เขาขบกรามแน่นอย่างข่มอารมณ์ “ครับนาย” ลูกน้องก้มหน้ารับแล้วออกไป 2วันต่อมา “พี่พิ้งคะ เป็นไงบ้าง เกิดเรื่องขนาดนี้ทำไมไม่บอกหนู” อลิชารีบมาหาพี่สาวที่บริษัท เพราะพึ่งรู้ข่าวจากทางไกล “ยัยพอร์ช รู้เรื่องได้ไงอะ ไม่มีอะไรเรื่องแค่นี้พี่จัดการได้อยู่แล้ว” พิชชายิ้มเจื่อนมองหน้าน้องสาว เธอเคยเข้มแข็งมาตลอด เวลามีปัญหาจะอ่อนแอให้น้องสาวเห็นได้ไง “เรื่องใหญ่ขนาดนี้พี่ต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม