ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์
นับตั้งแต่วันนั้น วันที่เธอขอให้ภาคินมาช่วยยกของที่บ้าน เธอก็ไม่ได้พบหน้าเขาอีกเลย—ไม่สิ! ต้องบอกว่าเธอไม่ได้คุยกับเขาเลยต่างหาก ขนาดเขามารับเธอถึงหน้าบ้าน เธอยังเมินเฉยไม่เอ่ยทักทาย และก็ไม่โผล่หน้าไปแถวหน้าหมู่บ้านอีกเลย ทำให้ภาคินกระวนกระวายใจจนต้องส่งข้อความมาหาเธอทางไลน์แทบทุกวันตลอดทั้งอาทิตย์ ทว่าเธอเพียงแค่อ่านโดยไม่โต้ตอบอะไร ปล่อยให้เขาสับสนงุนงงอยู่อย่างนั้น
นี่แหละ… คือหนึ่งในแผนการของเธอ
เล่นตัวเข้าไว้ ทำเหมือนว่าเธอกำลังไม่พอใจ แสร้งทำเป็นน้อยใจ เดี๋ยวอีกฝ่ายก็ร้อนรนแล้ววิ่งมาหาเอง!
"คืนนี้คุณจะต้องตกเป็นของจันทร์ให้ได้ ไม่มีทางหนีรอดแน่นอน!"
ริมฝีปากอิ่มกระตุกยิ้มอย่างร้ายกาจ ขณะที่ในมือของเธอถือชุดซีทรูสีแดงแสนเย้ายวน อาวุธไม้ตายที่เธอเตรียมพร้อมไว้สำหรับค่ำคืนนี้ คืนที่จะทำให้ภาคินตกเป็นของเธอโดยไม่มีทางเลี่ยง!
ช่วงค่ำ
"ติ๊ง!"
เสียงแจ้งเตือนไลน์ด
