-27-
ร่างบางเดินถือผ้าขนหนูผืนเล็กเช็ดผมออกมาจากห้องน้ำ ก่อนจะเดินนวยนาดไปนั่งลงบนตักแกร่งที่นั่งสูบบุหรี่ราคาแพงอยู่ตรงโซฟากลางห้อง
"ทำไมไม่เช็ดผมให้แห้ง" ไม่ว่าเปล่ามือเรียวยังถือวิสาสะใช้ผ้าขนหนูในมือตัวเองเช็ดผมให้มาเฟียหนุ่มอย่างเอาใจ
"กลัวฉันไม่สบาย? "
"กลัวนายงอแงให้ดูแลมากกว่า"
"แล้วถ้าฉันบอกให้เธอดูแลฉันล่ะ"
"ในฐานะอะไรล่ะ"
"..."
"ฮ่าๆๆ ฉันคงเป็นได้แค่หมากในเกมของนายสินะ"
"เธอคาดหวังอะไรจากฉันล่ะ"
"ฉันไม่กล้าคาดหวังอะไรจากนายมากมายหรอก แต่ก็แอบหวังว่าสักวันนายจะเบื่อและปล่อยฉันไปตามทางฉันสักที"
"คงไม่มีวันนั้น" ดวงตาคมจ้องลึกลงไปในดวงตาสีนิลราวกับต้องการหาคำตอบ "เธอจะต้องอยู่เคียงข้างฉันไปจนตาย"
บทสนทนาจบลงไว้แค่นั้นเมื่อริมฝีปากหนาเลื่อนเข้ามาประกบจูบลงบนริมฝีปากบางอย่างนุ่มนวล เรียวลิ้นร้อนชื้นค่อยๆ สอดเข้าไปตักตวงความหวานในโพรงปากเล็กอย่างละเมียดละไมราวกับเป็นไอศกรี
