ครูสอนว่ายน้ำทำหนูเสียคน 6 : เอาก่อน เรื่องสอนไว้ทีหลัง NC20+++

1533 คำ
1 เดือนต่อมา Rrrrrrr Rrrrr ขณะที่ต้นหอมกำลังขับรถอยู่ เสียงมือถือของเธอก็ดังขึ้น เมื่อเห็นว่าเป็นเบอร์ของพ่อ นิ้วเรียวจึงกดรับสายแล้วกดเปิดลำโพงทันที “มีอะไรหรือเปล่าคะพ่อ?” เสียงหวานเอ่ยถาม เพราะก่อนจะออกจากบ้านก็เพิ่งจะคุยกันนี่เอง [หนูแน่ใจนะว่าไม่อยากเรียนอยู่ที่บ้าน ที่นู่นคนเยอะ หนูจะไม่กลัวใช่ไหมลูก?] เสียงของดำรงค์ถามอย่างเป็นห่วง เพราะก่อนหน้านี้ลูกสาวตัวน้อยมาขอไปเรียนว่ายน้ำกับคุณครูนอกสถานที่ เพราะอยากเปิดประสบการณ์เรียนกับคนอื่นๆ ด้วย “ไม่กลัวหรอกค่ะ ตอนนี้หนูเก่งขึ้นเยอะแล้วนะ ครูกันต์ชมหนูออกจะบ่อย” เธอตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงสดใส ที่จริงก็แอบรู้สึกผิดอยู่ลึกๆ เพราะเธอไม่ได้อยากไปเรียนว่ายน้ำกับคนอื่นๆ ตามที่โกหก แต่สาเหตุที่อยากไปเรียนนอกสถานที่เป็นเพราะอยากใช้เวลาเล่นเสียวกับครูกันต์นานกว่าเดิมโดยไม่ต้องกังวลว่าจะถูกคนจับได้ต่างหาก [พ่อยังจำได้อยู่เลยว่าครูกันต์บอกว่าหนูแพนิคตอนฝึกแรกๆ ...] “นั่นมันก็ผ่านมาเดือนกว่าแล้วนะคะ ตอนนี้หนูเก่งขึ้นแล้วจริงๆ น้า~ แถมฝึกคนเดียวมันก็เหงาด้วย” [เฮ้อ...งั้นก็เอาเถอะ ตั้งใจเรียนแล้วกัน แล้วก็อย่าลืมทานข้าวให้ตรงเวลาด้วยรู้ไหม] “ค่าๆ รับทราบค่ะคุณท่าน” [พ่อไปประชุมก่อน รักลูกนะ] “รักพ่อมากๆ เหมือนกันค่ะ” ต้นหอมตอบเสียงใส จากนั้นอีกฝ่ายก็กดวางสายไป และใช้เวลาไม่นานเธอก็ขับรถมาถึงสถานที่เรียนว่ายน้ำที่เขานัดเธอไว้พอดี “ใช่ห้องนี้หรือเปล่านะ...” เสียงหวานพึมพำขณะเดินหาสระว่ายน้ำในร่มภายในตัวอาคารขนาดใหญ่ ก่อนจะกดส่งข้อความไปหาเขาเพื่อความแน่ใจ ต้นหอม : หนูมาถึงแล้วค่ะ : ใช่ห้องนี้ไหมคะ? ต้นหอมไม่ลืมยกมือถือขึ้นมาถ่ายด้านหน้าเลขประตูส่งไปให้เขาเพื่อให้แน่ใจว่ามาถูกที่ เพราะที่นี่มีสระว่ายน้ำสำหรับฝึกและผ่อนคลายแยกกันหลายห้อง แถมยังมีผู้เข้ามาใช้บริการเยอะพอสมควรเลยกลัวว่าจะหลง ครูกันต์ : ใช่ครับ : หนูเอากุญแจที่ครูให้มาใช่ไหม ต้นหอม : เอามาค่ะ ครูกันต์ : งั้นเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้ารอครูเลยก็ได้ : อีกสิบนาทีครูจะรีบตามไป ต้นหอม : โอเคค่า : หนูรอนะคะ^^ พอคุยเสร็จเธอก็ใช้กุญแจไขประตูเข้าไปด้านใน ก่อนจะเดินสำรวจไปรอบๆ ซึ่งมันเป็นสระว่ายน้ำในร่มที่ค่อนข้างใหญ่ มีโซนแยกห้องอาบน้ำ ล็อกเกอร์เก็บเสื้อผ้าและของใช้ส่วนตัว ด้านข้างสระก็มีอุปกรณ์สำหรับฝึกทั่วไป แม้ที่นี่จะไม่ได้ใหญ่หรือตกแต่งสวยงามเหมือนคฤหาสน์ของเธอ แต่ผนังยาวด้านหนึ่งก็เป็นกระจกใสที่มองทะลุเห็นต้นไม้และสวนดอกไม้ขนาดใหญ่ข้างนอก ซึ่งช่วยให้ผ่อนคลายไม่ดูอึดอัดจนเกินไป แถมยังบดบังสายตาได้ดีอีกต่างหาก “รีบไปเปลี่ยนชุดรอดีกว่า” คิดได้ดังนั้นเธอก็เดินเข้าไปในห้องน้ำ เปลี่ยนชุดระหว่างรอเขา แล้วเอากระเป๋าไปเก็บไว้ในล็อกเกอร์ ฟึ่บ! “อ๊ะ!” เสียงหวานร้องอย่างตกใจเมื่อจู่ๆ ก็ถูกสวมกอดจากทางด้านหลัง ฟอดดดด ฟอดดด “คิดถึงหนูจัง” เสียงทุ้มของกันต์กระซิบข้างหู เขาฝังจมูกหอมแก้มนิ่มไม่หยุดอย่างรักใคร่ แม้จะเจอกันไปเมื่อวาน แต่ก็รู้สึกคิดถึงร่างนุ่มนิ่มของเธอจนแทบคลั่ง “อื้ออ ปล่อยก่อนค่ะครู” ต้นหอมเอียงหน้าหนีอย่างเขินอาย ก่อนจะดึงมือปลาหมึกที่เลื้อยมาตามเอวออก “ไหนดูซิ...ได้ใส่ชุดที่ครูซื้อให้หรือเปล่า?” กันต์หมุนไหล่บางให้หันกลับมาสบตากับเขา แล้วกวาดตามองร่างเย้ายวนที่สวมชุดคลุมสีขาวทับเอาไว้ด้วยสายตาตื่นเต้น “ใส่สิคะ แต่หนูว่าชุดมันโป๊ไปหน่อย...” แก้มใสเห่อร้อนขึ้นมาอย่างเขินอาย ยิ่งถูกจ้องด้วยสายตาหื่นกระหายก็ยิ่งเขินจนไม่กล้าสบตา “ไม่โป๊หรอกน่า...รีบถอดให้ครูดูเร็วเข้า” “อึก...เข้าใจแล้วค่ะ” สิ้นเสียงมือเรียวบางก็คลี่ปมผ้าคลุมออกจากกัน แล้วถอดมันออก จึงเผยให้เห็นร่างเย้ายวนด้านในที่ใส่บิกินี่สีส้มสดใสตัวจิ๋ว ซึ่งปกปิดเต้าใหญ่และความโหนกนูนด้านล่างไว้แทบไม่มิด “อ่าส์ หนูสวยมากเลยต้นหอม” “จะ จริงเหรอคะ” เธอช้อนตามองเขาด้วยความประหม่าเล็กน้อย เพราะไม่เคยใส่ชุดแบบนี้ให้ใครเห็นเลยสักครั้ง “จริงสิ หนูสวยจนครูแข็งไปหมดแล้วเห็นไหม” เขาไม่พูดเปล่า แต่ยังกุมมือเธอไปสัมผัสเป้ากางเกงของตนเพื่อพิสูจน์ว่าตนพูดความจริง “คนทะลึ่ง” พวงแก้มใสแดงระเรื่อจนลามไปถึงใบหู เธอรีบดึงมือออกก่อนจะเดินหนีไปที่สระน้ำทันทีด้วยความเขินอาย “หึ...น่ารักจริงๆ” กันต์มองตามร่างเย้ายวนด้วยสายตาร้อนแรง เขารีบไปเปลี่ยนชุดเป็นกางเกงว่ายน้ำสีดำตัวเดียว แล้วกลับมาหาลูกศิษย์คนสวยที่กำลังลอยคอรออยู่ในสระว่ายน้ำทันที “อ๊ะ มาเร็วจัง” ต้นหอมหันไปเห็นเขาเดินมาพอดีจึงว่ายเข้าไปเกาะตรงขอบสระน้ำ “รออยู่ตรงนั้นแหละ เดี๋ยวครูตามลงไป” สิ้นเสียงเขาก็กระโดดลงมาแล้วรีบแหวกว่ายเข้ามาประชิดตัวต้นหอมด้วยความรีบร้อน “คะ ครูกันต์คะ...” นัยน์ตากลมโตไหวระริกอย่างเขินอายเมื่อเขาดันเธอจนแผ่นหลังชิดกับขอบสระแล้วขยับเข้ามาใกล้จนสัมผัสได้ถึงลำเขื่องร้อนระอุที่เบียดเสียดอยู่ตรงกลางหว่างขา อูยยย ดูท่าวันนี้คงไม่ได้เรียนว่ายน้ำอีกแล้วแฮะ “หนูสวยจนครูใจสั่นหมดแล้วรู้ตัวไหม” กันต์แลบลิ้นเลียริมฝีปากแห้งผากของตนอย่างหื่นกระหาย น้ำบริเวณนี้สูงแค่ระดับอกเท่านั้น จึงสามารถยืนได้สบายๆ และมองเห็นเต้าขาวล้นทะลักที่เบียดแน่นอยู่ในบิกินี่สีสดใสได้อย่างชัดเจน ปกติเธอใส่ชุดวันพีชอย่างเดียวก็ดูเย้ายวนน่ากระแทกแทบแย่แล้ว แต่พอมาใส่ชุดนี้ก็ยิ่งเพิ่มความเซ็กซี่น่าขย้ำเข้าไปใหญ่ อ่าส์...ลูกศิษย์ของเขาน่าเอาฉิบหาย! “น่าอายจะตายค่ะ...” ต้นหอมเอ่ยเสียงอ้อมแอ้ม ยกมือข้างหนึ่งมาปิดเนินอกของตนเอาไว้ แล้วเบือนหน้าหนีสายตาเร่าร้อนนั่น เพราะมันทำให้เธอวูบวาบไปทั้งตัวเลย “สวยจะตาย...อย่าเอามือปิดสิ” ว่าแล้วเขาก็ดึงมือเธอออก แล้วก้มลงไปจูบเนินอกขาวอมชมพูอย่างหลงใหล “อ๊าส์...คะ ครูกันต์ขา” “อืมม ครางเสียงหวานขนาดนี้ครูก็แย่สิ” กันต์มองใบหน้าเหยเกของเธออย่างมีอารมณ์ แล้วเปลี่ยนเป้าหมายมาที่จุกเล็กที่ชูชันดันบิกินี่ออกมา แผล็บ! จ๊วบบ~ “อ๊าาส์~” “อืมม...หัวนมแข็งเร็วมากเลย” เขาเอ่ยเสียงพร่า ก่อนจะแหวกบิกินี่ออก แล้วดูดเลียจุกสีหวานของเด็กสาวอย่างหนักจนเธอเผลอแอ่นรับอย่างร่านสวาท “อูยยย อย่าดูดแรงสิคะ ซี้ดด...มันเสียวนะ” “จ๊วบบ นมหนูสวยจนครูอดใจไม่ไหวน่ะสิ” “พะ พูดอะไรน่าอายแบบนั้นคะ” “ครูพูดจริง” กันต์สลับดูดเลียทั้งสองเต้าอย่างเท่าเทียม ก่อนจะอดใจไม่ไหว กระตุกสายบิกินี่ท่อนล่างของเธอออก แล้วควักลำเขื่องออกมา ก่อนจะจ่อไปที่ร่องเนื้ออวบอูมทันที “คะ ครูไม่สอนว่ายน้ำก่อนเหรอคะ?” “อ่าส์...ตอนนี้ขอเอาก่อน เรื่องสอนค่อยไว้ทีหลังแล้วกัน” “ตะ แต่ว่า...” สวบบบ “อื้ออออ~” ใบหน้าหวานบิดเบ้อย่างหนักเมื่อเขายัดมันเข้ามาจนมิดลำ ต้นหอมรีบยกแขนขึ้นคล้องคอเขาเอาไว้ทันทีเพราะเสียวจนทรงตัวไม่อยู่ หนึ่งเดือนที่ผ่านมาเธอกับคุณครูเคยล้วงในสระอยู่หลายครั้ง แต่ไม่เคยมีอะไรกันในน้ำเลย เพราะต้องคอยหลบๆ ซ่อนๆ แอบเล่นเสียวกันในห้องน้ำตลอดเพราะกลัวคนเห็น จะมีบางครั้งที่แอบมาเล่นเสียวตรงขอบสระ แต่ก็ไม่บ่อยนัก เธอเพิ่งเคยทำในน้ำแบบนี้ครั้งแรกเลย... ตื่นเต้นจัง! “อ่าส์ ยกขาเกี่ยวเอวครูเอาไว้นะ” “บะ แบบนี้ใช่ไหมคะ” ลูกศิษย์ร่านทำตามที่เขาบอกอย่างว่าง่าย ยกขาเกี่ยวรอบเอวสอบเอาไว้ ซึ่งมันทำให้ท่อนเนื้อยาวใหญ่เข้าไปลึกมากกว่าเดิม “แบบนั้นแหละ...ซี้ดด คนเก่งของครู” ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! “อ๊ะ อ๊ะ ครูกันต์...อ๊าส์ ครูกันต์ขา~”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม