เมื่อทั้งสองเดินทางไปถึงสำนักงานเขต ลูกน้องของภูษิตก็รออยู่ตามที่เขตตามที่เขาบอกหญิงสาวจริงๆ และลูกน้องของเขายังอำนวยความสะดวก แล้วก็จัดการทุกอย่างไว้ให้อย่างเรียบร้อย เมื่อทั้งสองไปถึง ก็ทำหน้าที่แค่เซ็นเอกสารเท่านั้น แล้วทุกอย่างก็เรียบร้อยดี ทั้งสองคนเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฏหมายแล้ว ฝ่ายชายนั้นดีใจเป็นอย่างมาก เหมือนว่าเขาได้เป็นเจ้าของเธอแล้ว ยิ้มไม่หุบตั้งแต่ออกมาจากสำนักงานเขต ส่วนฝ่ายหญิงนั้นได้แต่มองอาการของฝ่ายชายแล้วส่ายหน้าน้อยๆ อย่างไม่รู้จะพูดอะไรเลย ไม่มีผู้ชายที่ไหนเขาดีใจหรอกนะที่ผู้หญิงผูกมัดตัวเอง ตานี่แปลกจริงๆ มันผูกมัดตัวเองแล้วก็ดีใจจนออกนอกหน้านอกตาแบบนี้ เธอไม่มีอะไรจะพูดเลย เธอได้แต่มองเขาด้วยรอยยิ้ม ขอให้เขายังรักและหวังดีกับเธอแบบนี้ตลอดไป เธอก็ไม่หวังอะไรแล้ว ชีวิตของผู้หญิงส่วนใหญ่ ก็ไม่ได้ต้องการอะไรที่มากไปกว่าการได้อยู่กับคนที่รักและหลังดีกับตนเองจริงๆ แ
