โซ่ล่ามใจ...1

487 คำ

“ไม่ได้ไม่อยากมาค่ะ แต่วันนี้เหมือนโดนเซอร์ไพร์ส ก็เลยไม่รู้ว่าจะโดนใครบางคนเซอร์ไพร์สอีกหรือเปล่า ก็แค่นั้นเองค่ะ” ปาลิดาตอบออกมาพร้อมทั้งยักไหล่เล็กน้อย เธอไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนักหรอก เธอต้องการแค่จะเย้าแหย่ทั้งสองคนเท่านั้น แต่เธอไม่คิดจะงอนทั้งสองคนจริงจังเลยสักนิด “เซอร์ไพร์สอะไรล่ะลูก” บิดาของเธอถามออกมาด้วยรอยยิ้ม ส่วนภูษิตก็นั่งมองสองพ่อลูกสนทนากันอย่างมีความสุข ยิ่งเขาเห็นเธอมีความสุข เขาก็ยิ่งมีความสุขมากกว่าเดิมอีก เพราะว่าความสุขของเขา นั่นก็คือการได้เห็นภรรยาสุดที่รักของเขามีความสุขกับสิ่งที่เขาทำให้นั่นเอง “ก็ลูกเขยคุณพ่อสิคะ พาเจนไปจดทะเบียนแบบไม่บอกไม่กล่าวด้วยค่ะ สงสัยจะกลัวว่าจะทรมานไม่พอ ก็เลยต้องเอาโซ่มาล่ามตัวเองไว้” ปาลิดาเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม ส่วนคนที่โดนกล่าวถึงได้แต่หัวเราะออกมาเบาๆ มันก็คงจะจริง เพราะว่าเขากลัวว่าตนเองจะไม่ถูกล่ามโซ่ เขาก็เลยจับเธอจดทะเบียนสมรสนั่น

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม