โครกคราก~~
เสียงท้องร้องประท้วงในเวลาเที่ยงตรง พร้อมๆ กับเสียงเรียกเข้าจากแท็ปเลต
“พี่ฉลาม” กันตายิ้มกว้างเมื่อเห็นชื่อคนที่โทรมา ทันทีที่กดรับก็ปรากฏใบหน้าหล่อเหลา
(ดีใจขนาดนั้นเลยเหรอที่ฉันโทรมา) รอยยิ้มบนใบหน้าของกันตา ทำให้ฉลามรู้สึกได้
“ดีใจค่ะ”
(เที่ยงแล้ว อยากกินอะไรก็สั่งผ่านแอปได้เลยรู้ไหม ฉันโหลดแอปไว้ให้แล้ว)
“แต่...”
(ฉันตั้งตัดผ่านบัตรเครดิตไว้แล้ว หรืออยากออกไปเดินยืดเส้นยืดสายบ้าง ฉันก็ใส่เงินไว้ในกระเป๋าสตางค์ให้แล้ว)
“ทำไมพี่ฉลามให้เงินกันตาเยอะจังล่ะคะ” กันตาหยิบกระเป๋าสตางค์ของตัวเองออกมาดูก็พบเงินจำนวนมาก
(อยากกินอะไรก็ซื้อ ไม่ต้องกลัวว่าเงินจะหมด ตัวเธอเล็กแค่นี้ ฉันเลี้ยงได้สบาย)
“ขอบคุณนะคะ พี่ฉลามใจดีที่สุดเลย แล้วพี่ฉลามกินอะไรหรือยังคะ”
(กินแล้ว ฉันถึงได้โทรหาของหวานของฉันยังไงละ//ก๊อกๆ อคิน นายโอเคแล้วหรือยัง//แค่นี้ก่อนนะ ฉันต้องไปแล้ว) ฉลามจับจ้
