81
[PHAKINN]
ยาดี
จริงๆแล้วยาที่ดีคือทั้งตัวเธอ... ผมชอบทุกอย่างที่เป็นปั้นแป้ง จึงมองคนตัวเล็กที่นั่งแก้มแดง ถึงจะเก่งขึ้น มีประสบการณ์กับผมทุกๆวัน แต่เธอยังไม่หยุดทำแก้มแดงๆให้ผมเห็น
"หนูต้องทำเองทุกอย่าง ถูกต้องไหมคะ"
"ครับ... ทำให้เราเสร็จไปพร้อมกัน"
เธอลูบแผงอกผมช้าๆก่อนจะค่อยๆโน้มลงมาใกล้ๆ ปลายจมูกเรียวชนกับจมูกผมแล้วค้างไว้ ก่อนที่ริมฝีปากน่ารักจะกดบรรจงจูบ
ผมปล่อยให้เธอเดินเกมทุกอย่าง... คอยตอบรับเท่านั้น ริมฝีปากหวานจึงค่อยๆสอดลิ้นร้อนดุนดัน ก่อนที่จะขบริมฝีปากผมซ้ำๆอย่างอ่อนหวาน
"อื้ม~"
น้ำในอ่างเริ่มสูงขึ้น แต่ภรรยาของผมยังง่วนอยู่กับการจูบ เธอตวัดลิ้นน่ารักจิ้มลิ้มชิมผม ก่อนที่ผมจะเริ่มทนไม่ไหวรั้งท้ายทอยเด็กน้อย และระดมจูบกลับไป
"อื้อออ" ปั้นแป้งผละออก และมองหน้าผมทันที
"คุณเจ็บไหมคะ ปากคุณมีแผล... หนูเลยค่อยๆทำ"
แบบนี้นี่เอง
"ไม่เจ็บครับ... โน้มมาหาพี่และยกบั
