61
[PUNPANG]
คนดื้อชื่อภาคิณ
นี่คือตัวตนของเขาสินะ
ที่เงียบๆคุณภาคิณหลอกเด็กนี่น่า...
"หนูคงพังหมด..."
"หนูไม่พังหรอกครับ..." เขาพูดไม่พอยังส่งมือมาจับขาฉันแยกออกจากกัน ก่อนจะส่งมือซุกซนมาลูบน้องสาวฉัน และกระซิบกระซาบข้างใบหู
"พี่เป็นคนทำน้องของหนูเปื้อน พี่ล้างให้นะครับ"
มือซนมาก นับวันฉันยิ่งเห็นตัวตนจริงๆของเขา มือใหญ่ละเมียดละไมล้างอย่างทะนุถนอม ไม่เหมือนตอนที่อยู่บนเตียงเลย เขาค่อยๆเปิดกลีบกุหลาบลูบไล้... ฉันหลับตาลงเอนพิงไหล่ ปล่อยให้เขารับผิดชอบสิ่งที่ตัวเองทำต่อไปเรื่อยๆ
แต่มีอย่างหนึ่งที่คุณภาคิณควบคุมได้ ถ้าเขาได้ลั่นวาจาว่าจะไม่ทำ คือเขาไม่ทำจริงๆ พอล้างเสร็จเขาก็อาบน้ำให้ฉัน ก่อนจะลุกขึ้นจากอ่างแล้วอุ้มฉันไปห่อตัวเหมือนเด็ก
ฉันพอยืนได้แต่ก้าวไม่ไหว มันเจ็บไปหมดและขาสั่นตลอดการย่างเดิน คุณภาคิณที่แสนดีจึงเป็นคนใส่ชุดนอนให้ โนบรา โนแพนตี้ แถมยังเป็นกระโปรง ถอดง่ายล้วง
