กลับมาที่บ้าน แน่นอนว่าคุณป๋าต้องตัวติดกับฉันอย่างกับเงา
“คุณป๋าขึ้นไปบนห้องก่อนนะคะ เดี๋ยวหนูตามไป” ฉันพยายามหาวิธีปลีกตัวไปหาพี่กล้า
“จะไปไหน ?” คุณป๋าดูท่าจะไม่ชอบใจเท่าไหร่ที่ฉันบอกให้ขึ้นไปก่อน
“จะไปดูดอกไม้ที่เรือนเล็กสักหน่อยน่ะค่ะ ^_^”
“ดูดอกไม้เวลาสองทุ่ม ?”
อ่า! บ้าจริงฉันลืมไปเลยว่าตอนนี้มันสองทุ่มแล้ว คุณป๋าจะสงสัยหรือเปล่าเนี่ย
“กะ ก็ใช่ไงคะ^_^”
“ดูไม่ออกเลยว่าเธอมีพิรุธ” คุณป๋ายืนท้าวเอวอย่างหาเรื่อง
“พิรุธอะไรหรอคะ”
“คิดจะแอบไปเที่ยว ?”
“เปล่านะคะ” ฉันส่ายหน้าปฏิเสธรัวๆ พร้อมกับหัวใจดวงน้อยที่เต้นรัวไม่เป็นจังหวะ “หนูจะแอบหนีเที่ยวได้ยังไง คุณป๋าจับตามองตลอดแบบนี้บ้าหรอคะ”
“อื้ม! ถ้าอย่างนั้นก็รีบไปรีบมา”
“ให้หนูไปเที่ยวหรอคะ ?” พอถามแบบนั้นคุณป๋าก็ทำหน้ายักษ์ใส่ฉันทันที แถมยังตวาดเสียงดุใส่ฉันด้วย “ไปดูดอกไม้!!”
“ค่ะ ไปดูดอกไม้ ^_^”
ฉันฉีกยิ้มหวาน ก่อนจะ
