19.21
"น้องบลูคะยังไงแม่ขอตัวก่อนนะพอดีแม่ต้องส่งงานให้ลูกค้า"
"ค่ะคุณน้า"
"เดี๋ยวกุนก็น่าจะเคลียร์กับน้องเสร็จแล้วแหละ"
"บลูโอเคค่ะเดี๋ยวนั่งดูหนังรอ"
ฉันยิ้มให้แม่ของกุนซืออีกรอบขณะที่เธอก็มองฉันด้วยรอยยิ้มใจดีแม้จะยังดูคิดมากอยู่ก็ตาม เธอคงรู้สึกไม่ค่อยดีแหละที่ฉันมาแล้วเจอน้องอารมณ์เสียใส่แบบนี้
"โอเคค่ะงั้นแม่ขอตัวก่อนนะคะ"
เธอลูบไหล่ฉันก่อนจะลุกขึ้นเดินขึ้นบันไดไปชั้นสองของบ้านขณะที่ฉันก็มองตามก่อนจะละสายตามาดูหนังต่อแม้จิตใจตัวเองจะไม่ได้อยู่กับหนังเลยก็ตาม
หลังจากมื้อเย็นเสร็จกุนซือก็ขอตัวขึ้นไปคุยกับน้องฉินเพื่อที่จะเคลียร์เรื่องที่น้องตวาดใส่ฉันจึงได้นั่งคุยกับแม่ของกุนต่ออีกหน่อยและฉันรู้สึกได้ว่าเธอเป็นคนที่ดีที่เดียว ทั้งพูดเพราะและใจดี..ฉันเลื่อนสายตามองไปที่กรอบรูปที่ฝาบ้านก่อนจะลุกขึ้นไปยืนดู
"ครบกันเลยสินะ"
ฉันว่าเสียงเบาก่อนจะเหลือบไปเห็นห้องใต้บันได คือมันไม่น่
