21.01 PM.
"แล้วยายไม่กลับหรอคะคืนนี้?"
(ยังหรอกลูกยายกะจะอยู่นวดให้แม่ศรีก่อน อีกอย่างรอดูอาการด้วย)
"อ่อ งั้นพรุ่งนี้บลูจะไปรับแต่เช้านะคะ"
(ได้ลูกได้ เราไปกินกับเพื่อนก็อยากลืมขนมที่ยายทำไว้ให้ด้วยล่ะ)
"ค่ะยาย"
ฉันรับคำยายก่อนจะวางสายจากเธอ คือจริงๆแล้วยายควรจะอยู่บ้านแต่จู่ๆแม่ศรีเกิดอาการชาน่ะและแม่ศรีที่ว่าเป็นญาติผู้ใหญ่แถวบ้านฉันจึงขับรถไปส่งยายและยายคงเป็นห่วงพี่สาวเธอเธอเลยค้างที่นู้นแทน
พอยายไปแล้วมันไม่ชินอ่ะ..ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่นัก
ก็อคๆ
เสียงประตูทำเอาฉันหลุดจากความคิดก่อนจะเดินไปถือถาดขนมที่ยายเตรียมไว้ให้และเดินไปเปิดประตูและทันทีที่เปิดกุนซือก็ยืนกอดอกหรี่ตามองอยู่ เขาแต่งตัวสบายๆด้วยเสื้อสีดำตัวใหญ่และกางเกงขาสามส่วนแต่นั้นไม่ได้ทำให้ความดูดีของเขาลดน้อยลงเลย
"นึกว่าจะหนีไปนอนแล้ว"
"ก็กุนบอกให้ไปขนาดนั้น"
"เหมือนกูบังคับมึง"
"ก็บังคับกันไม่ใช่ไง?"
