วันนี้ฉันมากินข้าวกับมะนาว และเล่าเรื่องทุกอย่างให้มะนาวฟัง
“แกว่าฉันควรจะทำยังไงดีวะ?”
“ฉันว่าเขาก็คงจะสำนึกแล้วแหละมั้ง...เรื่องทั้งหมดที่เขาทำกับแกแบบนั้นมันเกิดจากความไม่รู้ ที่แกไม่ได้ติดต่อเขามาเป็นเพราะแกแพ้ท้องเข้าโรงพยาบาล ส่วนเขาก็คิดว่าแกเอาลูกออก แล้วทิ้งเขาไปแล้ว เขารอแกติดต่อกลับอยู่หลายเดือนเหมือนกัน ตอนนั้นเขาก็เหมือนคนบ้า เอาแต่เมารอแกทุกวัน แล้วยัยแป้งก็เข้ามา”
พอพูดถึงแป้งดูท่าทางเพื่อนของเธอก็จะยิ่งเดือดขึ้นมาอีกครั้ง
“เออ! ก็ในเมื่อเลือกยัยแป้งแล้วหนิ! ยังต้องการอะไรจากฉันอีก?”
“ไอ้บุ้ง.....จะไปไหน?”
“ไปซื้อน้ำแป๊ป เดี๋ยวมา” ตอนนี้ฉันต้องสงบสติอารมณ์โดยการเดินมาซื้อน้ำปั่นเย็นๆ ก่อนที่จะเดินกับไปนั่งที่โต๊ะม้าหินกับมะนาว
“อ่ะ...น้ำส้มปั่น” ฉันส่งน้ำส้มปั่นให้ทั้งๆ ที่มันไม่ได้สั่ง
“ในเมื่อเขายังนอกใจฉันได้ แล้วทำไมฉันจะทำบ้างไม่ได้วะ”
“แกคิดอะไรอยู่วะ? ผักบุ้
