ตอนที่ 1 หนีตาย
1313 คำ
ณ วิทยาลัยแห่งหนึ่ง
วันนี้วันเกิดไอ้จี๊ป แต่พวกผมต้องมาวิ่งหนีตายกันอยู่ เพราะเด็กช่างต่างสถาบัน มันมาดักรออยู่หน้าวิทยาลัย
บึม!!! เสียงสิ่งของบางอย่างพร้อมประกายไฟ ถูกโยนเข้ามาในรั้วสถาบันผม ดีนะที่ตรงนั้นเป็นที่ว่าง ไม่มีใครยืนอยู่
“ไอ้เวรเอ๊ย....แม่งเอาระเบิดขวดมาด้วยเหรอวะ?”
เสียงนั้นเงียบไปนาน เหมือนมันเอามาแค่นั้น...แต่พวกมันก็ยังไม่ไปไหนยืนอออยู่หน้าประตู พร้อมมีดดาบหัวตัดทรงยาวครบมือกันทุกคน
ตอนนี้ทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องต่างมารวมตัวอย่างไม่กลัวตายกันอยู่ข้างหน้ารั้วสถาบัน
เรื่องแบบนี้เด็กช่างอย่างพวกผมให้ใครมาหยามไม่ได้ซะด้วยสิ!
“แม่ง! กูต้องไปรับแฟนด้วย” ดินพูดอย่างหงุดหงิด พร้อมมองดูนาฬิกาข้อมือป่านนี้ เธอคงรอนานแล้ว
เสียงมือถือผมดังขึ้น หยิบขึ้นมาดูก็เป็นเธอนั้นแหละที่โทรมา แต่ผมยังไม่อยากรับ
“ไอ้สัส...ออกจากตรงนี้ให้ได้ก่อน” พวกผมเอาหลังพิงกำแพงต่างมองหน้ากันและพูดขึ้น
“ใครไปล่อเด็กมันวะ มันเลยมาเอาคืนถึงที่นี่”
ต้นตอของเรื่องวันนี้ ก็ไอ้รุ่นน้องของพวกผมดันไปล่อเด็กของขาใหญ่อีกสถาบันนึงมาฟาดเมื่อคืนนะสิครับ
เรื่องแบบนี้ผู้หญิงเขายอมเองป่าววะ! มันจะอะไรกันนักหนา
ตอนนี้พวกผมมีอาวุธกันครบมือ และก็มีระเบิดปิงปองอยู่ในกระเป๋าเป้ของผมด้วย ผมมองดูนาฬิกาอีกครั้ง และหยิบระเบิดปิงปองขึ้นมา
“พวกมึงพร้อมนะ?”
“เออ...พร้อม”
ผมหันไปมองเพื่อนๆ และรุ่นน้องของผม มันก็พยักหน้าพร้อมกับ ส่งสัญญานให้ผมปามันออกไปเลย
บึมๆ ระเบิดปิงปอง 3-4 ลูก โดนผมปาออกไปหาคู่อริต่างสถาบัน
พวกมันวิ่งหนีตายกันกระจาย
“ไป ไป” บรึ้น.... ได้จังหวะที่พวกผมควบบิ๊กไบค์ออกจากสถาบันพร้อมอาวุธที่อยู่ในมือ ผมส่งสัญญานให้ทุกคนรีบขับรถฝ่าพวกมันออกไป
“แม่งเอ้ย!!! ดีที่รอดมาได้” ขับออกมาได้สักระยะไอ้จี๊ปมันก็จอดและบอกกับเพื่อนๆ และรุ่นน้องที่ขับตามมา
“เจอกันที่บ้านกู”
ไอ้จี๊ปตะโกนบอกทุกคน คืนนี้วันเกิดมัน และมันให้ไปรวมตัวกันที่บ้านของมัน
บิ๊กไบค์หลายคันขับตามไอ้จี๊ปไป แต่ผมแยกออกมาเพราะต้องไปรับแฟน
ผมมาถึงหน้าโรงเรียนของเธอ ก็เจอเธอยืนหน้ามุ่ยอยู่ เหตุก็มาจากที่ผมมาผิดเวลานั้นแหละ
“มาแล้วครับตัวเอง” ผมขับรถไปเทียบตรงที่เธอยืนอยู่
“ทำไมมาช้า?”
“ติดงานนิดหน่อย” หญิงสาวในชุดนักศึกษามัธยมปลายยืนหน้าสวยรอเขาอยู่ที่หน้าประตูโรงเรียน
ผมพูดให้กับคนหน้ารักจิ้มลิ้มที่ยืนงอนอยู่ข้างๆ ตอนนี้เธอยืนอยู่คนเดียว นักเรียนในโรงเรียนเขากลับบ้านกันหมดแล้ว ผมไม่กล้าบอกเธอไปตรงๆ ว่าผมเจออะไรมา
ผมไปรับไปส่งแฟนผมทุกวันเป็นประจำและไม่เคยจะผิดเวลาสักเท่าไร วันนี้มันเหตุสุดวิสัยผมเลี่ยงมันไม่ได้จริงๆ เลยโดนเธองอนใส่แบบนี้
“ตัวเอง....ขึ้นรถเถอะครับ จะงอนดินไปถึงไหน” เธอยังกอดอกหน้ามุ่ยอยู่
“ไม่ใช่ไปหาสาวที่ไหนมาก่อนนะ?” เธอพูดพร้อมจ้องหน้าคมเข้มของเขา และไม่ยอมให้เขาหลบสายตา
“ป่าวครับ...พี่ก็มีตัวเองคนเดียวจะให้ไปหาใครได้อีกล่ะ?” ผมดึงตัวเธอมาใกล้ๆ เอาหมวกกันน็อคสวมให้เธอทั้งที่หน้าเธอ ยังมุ่ยๆ อยู่แบบนั้น และดึงมือเธอให้เธอรีบขึ้นมาซ้อนรถผม เธอยอมขึ้นมาแต่โดยดี โดยเกาะไหล่แกร่งของผมปีนขึ้นมาบนรถบิ๊กไบค์ทรงสูง
“วันนี้ไปวันเกิดไอ้จี๊ปกับดินก่อน”
บ้านไอ้จี๊ป
ตอนนี้เพื่อนๆ ทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องมารวมตัวกันที่นี่กันหมด ขวดเหล้าเรียงรายพร้อมกลับแกล้ม และเสียงเพลง
ผมพาเธอเข้ามานั่งข้างๆ และส่งเพียงน้ำอัดลมให้เธอดื่ม
“หิวไหม? ดินไปเอาข้าวและของกินเล่นให้” เธอพยักหน้าผมก็เอาข้าวมาให้เธอ เพื่อนๆ ผม มันก็เอ่ยแซว
“ดูแลดีจัด...อิจฉาโว้ย....”
ตอนนี้มีเธอที่นั่งเป็นผู้หญิงคนเดียวในวงเด็กช่างชายล้วนอย่างพวกผม พวกมันไม่กล้ายุ่งหรอกครับ เพราะรู้ว่าเธอคือเด็กของใคร!
“เมื่อกี้เกือบไม่รอดแล้วนะพวกมึง ใครไปล่อเด็กมันมาวะ?” ไอ้กระทิงมันหันไปถามรุ่นน้อง
“ผู้หญิงเขามาหาผมเองพี่”
“เออ! กูเกือบไม่ได้มานั่งจัดงานวันเกิดแล้วไง”
“ผมพยายามส่งซิก ไม่ให้ไอ้กระทิงพูด แต่มันก็พูดออกไปแล้ว”
“แม่ง!!! อาวุธครบมือด้วย ทั้งระเบิดขวด ทั้งมีด ไม่รู้เอาปืนมาด้วยหรือป่าว?”
“ถ้าพวกมันเอาปืนมา มันคงยิงพวกเราดิ้นไปแล้วมั้ง”
“ดีนะไอ้ดินปาระเบิดปิงปองออกไปเปิดทาง พวกเราเลยรอดมาได้”
ผมพยายามเอามือปิดหน้าฝั่งที่อยู่ข้างเธอ และขยิบตาส่งสัญญานไม่ให้มันพูด แต่พวกมันไม่มีใครมองผมเลย ไอ้สัส!!!!
“พี่ดิน?” เธอดึงแขนเสื้อของผมและกระชากให้ผมมองหน้าเธอ เธอไม่ชอบที่ผมทำอะไรที่มันบ้าระห่ำแบบนี้
“ครับ........”
“ทำไม ไม่บอก” เธอกัดปากตัวเองอย่างหมั่นเขี้ยว และจ้องมาที่หน้าของผมอย่างหาเรื่อง
“ทำไมชอบทำอะไรเสี่ยงๆ แบบนี้”
“ดินขอโทษ...” ผมพูดพร้อมแกล้งทำหน้าสลด ผมรู้ที่เธอต่อว่าเป็นเพราะเธอเป็นห่วงผมมากแค่ไหน
ผมรอดตายมาได้หลายครั้ง อีกไม่นานผมก็จะเข้ามหาลัยแล้วคงไม่ต้องมาทำอะไรเสี่ยงๆ แบบนี้ให้แฟนผมต้องเป็นห่วงอีก
ผมพยายามง้อคนตรงหน้าเพราะว่าเธองอนผมจัด
“กอดหน่อยนะครับ”
“ไม่ต้องมาจับ”
“ไอ้สัสดิน...เบา เบา หน่อย อย่ามาหวานแถวนี้ คิดถึงคนโสดแบบพวกกูบ้าง”
พวกเพื่อนๆ ผมเอยแซว เมื่อเห็นว่ากำลังตั้งใจง้อเธอ
20:30 น.
ตอนนี้พวกผมเริ่มตึงๆ เพราะนั่งดื่มกันตั้งแต่ 4 โมงเย็น และผมต้องไปส่งแฟนผมที่บ้าน เพราะถ้าดึกกว่านี้เดี๋ยวที่บ้านเธอจะเป็นห่วง
บรึน!!!! เสียงบิ๊กไบค์ดังกระหึ่ม ผมกระโดดคล่อมบิ๊กไบค์คู่ใจ
"มึงจะรีบไปไหนวะ ไม่นอนนี่เลย ขับไหวเหรอ?"
“ไปส่งแฟนก่อนเดี๋ยวกูมา”
"ส่งให้จริงไอ้สัส....อย่าพาน้องเขาไปทำอะไรล่ะ"
“ฮ่าๆๆๆ” ไอ้กระทิงพูดจบพวกรุ่นน้องมันก็หัวเราะกัน
ผมหันไปมองคนหน้าตาจิ้มลิ้มที่ยืนอยู่ข้างๆ เธอดูเขินหน้าแดงกับคำแซวของพวกเพื่อนผมแต่ก็เก็บอาการ ผมอยู่ตรงหน้าเธอถึงดูออกว่าเธอเขินแค่ไหน
เธอหันมามองหน้าผมจับใบหน้าของผมลูบไล้ มองผมผ่านสายตาคู่สวยนั่นด้วยความเป็นห่วง ผมก็เอาหน้าไซ้มือเธออย่างออดอ้อน
"พี่ดินขับไหวเหรอคะ?" เธอหันมาถามผมคงเห็นว่าผมดื่มไปหลายแก้วก็คงจะเกร็งที่จะขึ้นมาซ้อนรถผม
"พี่ไหว ตัวเองขึ้นรถเถอะ" ผมพูดพร้อมดึงมือเธอมาโอบเอวผมเอาไว้
- ผู้เขียน
