“แม่ง! ไม่ทันมันอีกจนได้”
ผมกลับเข้ามาดูผลการประกวดต่อ และเป็นเธอจริงๆ ที่ได้รับตำแหน่งนั้น
“ตอนนี้กูว่าคู่แข่งมึงเพิ่มมาอีกคนนะ”
ผมมองไปที่ไอ้กระทิงมันพูด ไอ้เดือนคณะที่ได้รับตำแหน่งพร้อมเธอตอนนี้มันยืนประกบเธอไม่ห่าง ถ่ายรูปแถมยังโอบเอวเธอไว้อีก
“ไอ้เวร...”
“ผักบุ้ง....มาถ่ายรูปกับพวกฉันหน่อยสิ”
ฉันโดนเพื่อนรัก ลากเข้ามาในกลุ่มที่มีเขายืนอยู่ด้วย เขามองฉันแต่ไม่ได้พูดอะไรพร้อมทำมาดนิ่ง
“พี่ดิน...จะถ่ายด้วยไหม?” มะนาวมันถามเขาเพราะตอนนี้เขาตั้งท่ารวมกลุ่มกัน แต่เจ้าตัวยังทำนิ่งใส่ หึ! เก๊กชิป
“ไม่ถ่ายก็...เอากล้องไปแล้วกดถ่ายให้ด้วย”
มะนาวมันเอากล้องตัวใหญ่ไปยัดใส่มือเขา และเขาก็ยอมถ่ายให้แต่โดยดี
“เสร็จแล้ว”
“โห...พี่ดินไม่คิดจะนับหน่อยหรือไง? ยังไม่ได้ยิ้มเลย เอาใหม่”
“เออ...1-2-3”
ผมมองรอยยิ้มหวานผ่านเลนส์กล้อง เธอสดใสและน่ารักดีจริงๆ ผมหลงเสน่ห์ของเธอขึ้นมาอีกครั้ง พลาง
