“เมื่อกี้บอกว่าจะหลีกทางอะไรนะ?” เขายังข้องใจกับคำนี้ไม่หาย
“ได้ยินยังไงก็หมายความอย่างนั้นแหละ” เธอพูดแบบไม่ค่อยสบอารมณ์ และเดินกลับไปที่รถที่ดินจอดอยู่ตรงตึกวิศวะ
“ไม่กินข้าวก่อนเหรอ?”
“ไม่กิน...กินไม่ลง”
“เป็นอะไรฟังพี่ก่อน” ดินวิ่งตามเธอมาติดๆ
“ไม่อยากฟังแล้วเบื่อ!” เธอยังคงหงุดหงิดไม่หาย ที่เห็นคนคั่นเวลาของเขาเมื่อกี้
“โกรธพี่เรื่องอะไรครับ” ดินเดินไปรั้งแขนเธอเอาไว้ ไม่บอกก็รู้ว่าตอนนี้เธอโกรธเขาขนาดไหน ทั้งที่แป้งพูดเคลียร์ทุกอย่างมาหมดแล้ว เธอเอาแต่เงียบไม่ตอบอะไร และพยายามจะเปิดประตูรถ
“เรื่องนั้นมันเก่าแล้วนะครับ...ที่รัก”
“เก่า?” เธอมองหน้าเขาอย่างหาเรื่อง
“ครับ....” ดินตอบรับเสียงสลด พร้อมเอามือประสานกันและก้มหน้าลงเหมือนเจอครูฝ่ายปกครองทำโทษ
“มันไม่แฟร์...ที่ตอนฉันไม่อยู่แล้วพี่มีคนอื่น”
“แล้วจะให้ดินทำยังไงล่ะครับ ดินผิดไปแล้ว” เขายอมรับผิดไปตรงๆ เพราะไม่อยากพูดเร
