ตอนที่ 6 รอยสักแรก
1411 คำ
ตอนนี้ฉันมาถึงหน้าบ้านแล้ว มะนาวมันก็มานอนค้างกับฉันด้วย เพราะกว่าพ่อกับแม่จะกลับคงอีกหลายวัน
“ยังโกรธดินอยู่เหรอ?” ฉันไม่ได้พูดอะไร รีบถอดหมวกกันน็อกยัดใส่หน้าอกเขาไป
ผู้ชายหน้าคมความสูงประมาณ 180 รับหมวกกันน็อคไปกอด ทั้งที่ยังคล่อมบิ๊กไบค์อยู่ แถมยังทำเสียงออดอ้อนใส่เธออีก
“เดี๋ยวก่อน” เขาพูดพร้อมดึงแขนฉันเอาไว้
“ปล่อย...ง่วงนอน”
“งั้นพรุ่งนี้ดินมารับ ดินถึงบ้านแล้วจะวีดีโอคอลหานะ”
“มะนาวเข้าบ้าน” ฉันรีบหันไปเรียกมะนาวที่กำลังยืนอยู่กับพี่วี โดยไม่สนใจคำพูดของพี่ดินเลย
ทั้งสองคนนั้นไม่มีบทพูดอะไรแม้นแต่คำเดียว แถมยังทำท่าเขินอาย บิดไปบิดมากันทั้งคู่
เขายังจับแขนฉันไม่ยอมปล่อย แล้วกระซิบมาที่ข้างหู
“ถ้าไม่มีเพื่อนอยู่ด้วย ดินจะง้อทั้งคืนเลย” สายตากับท่าทางของเขาไม่บอกก็พอจะรู้ว่าจะง้อแบบไหน
ฉันยังเก็บทรงไม่แสดงออกอะไร รีบแกะมือเขาออก แล้วเดินเข้าไปในบ้าน
“พรุ่งนี้ดินมารับเหมือนเดิมนะ” เสียงเขาตะโกนตามหลัง
“ไม่ต้องเดี๋ยวไปกับมะนาวเอง”
“งานเข้าแล้วสิครับลูกพี่”
“เออ” ชายหนุ่มหน้าคมในชุดนักศึกษาเด็กช่าง หันไปตอบรุ่นน้องที่ควบบิ๊กไบค์อยู่ข้างๆ ด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด
“งั้นก็แยกย้ายนะครับ”
บรึน....เสียงรถบิ๊กไบค์สองคัน ขับตามกันออกไป
“แก ไม่กลัวเขาจะกลับไปหายัยแป้งเหรอวะ?”
ไอ้มะนาวนี่ก็นะชอบพูดให้ฉันคิด...
“ช่างเถอะ! เบื่อตามแล้ว”
ฉันเดินไปที่ชั้นสองของบ้าน รีบเข้าไปอาบน้ำเพื่อผ่อนคลายอารมณ์ แต่ในสมองมันก็ยังคิดอยู่ดีกลัวว่าเขาจะเป็นอย่างที่มะนาวมันบอก
ฉันปิดเสียงโทรศัพท์เอาไว้ และยัดมันไว้ในกระเป๋า พออาบน้ำเสร็จฉันก็หยิบมันขึ้นมาดู เป็นเขาโทรคอลมาหลายสาย พร้อมกับ
ข้อความ
“หายโกรธดินได้แล้วนะครับ”
ฉันเปิดอ่านมีข้อความออดอ้อนอยู่หลายข้อความ
ไม่นานเขาก็โทรเข้ามาอีก ตอนนี้ฉันเริ่มอยากรู้แล้วสิว่าเขาอยู่ที่ไหนเลยกดรับสาย
ฉันกดรับ แล้วตั้งมือถือไว้ที่โต๊ะเครื่องแป้ง
“ทำอะไรอยู่ทำไมไม่รับสายดินเลย? หายโกรธดดินได้แล้ว น้า...น๊า”
“อาบน้ำพึ่งเสร็จ” ดีนะที่ตอนนี้ฉากหลังของเขาคือที่บ้านในห้องของตัวเอง ไม่งั้นฉันจะไม่พูดกับเขาเลยจริงๆ
“พรุ่งนี้ให้ไปรับไหม?”
“ไม่ต้อง ก็บอกว่าจะไปกับมะนาวไง”
“แล้วหายโกรธดินยังล่ะ”
“อืม” ฉันตอบเสียงเบาๆ พร้อมเอาผ้าขึ้นมาเช็ดผมที่เปียก
“ถ้าหายโกรธแล้ว ส่องไปตรงหน้าอกหน่อยสิ อะไรติดอยู่น่ะ”
ฉันก้มมองไปที่หน้าอกตัวเอง
“อะไรล่ะ! ก็ไม่เห็นจะมีหนิ”
“ลองเปิดดูดิ มีจุกสีชมพูติดอยู่ไง ขอดูหน่อย ขอดูดก็ได้” เขาพูดแล้วยังหัวเราะและทำหน้าทะเล้นใส่
“หื่น...” ตอนนี้ฉันอยู่ในชุดกระโจมอก เขาเห็นก็บ้ากามใส่ฉันทันที ดีนะที่มะนาวมันอยู่ในห้องน้ำไม่มาได้ยินคนบ้ากามที่พูดเพ้อเจ้อใส่ฉันอยู่
“คิดถึงจะคลั่ง! งั้นยิ้มให้ดินหน่อยก็ได้ ดินจะได้หลับฝันดี”
“ไม่ยิ้ม!” ฉันเอามือขึ้นมากอดอด และตอบเขาแบบงอนๆ
“บุ้งง่วงมากแล้วพรุ่งนี้ต้องไปเรียนแต่เช้า แค่นี้นะฝันดี”
ผมพยายามพูดหยอกล้อเธอ แต่ดูท่าทางเธอยังงอนไม่เลิก อะไรครับเนี่ย! ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลย ยัยแป้งนะยัยแป้งบอกว่ามีแฟนแล้วก็ยังจะมาเกาะแขนผมให้เธอเห็นอีก เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยไปง้อแล้วกันวะ
ผมวางสายจากเธอก็มีเบอร์มือถือแปลกๆ โทรเข้ามา เป็นยัยแป้งอีกนั่นแหละที่โทรมาไม่รู้เอาเบอร์มือถือผมมาได้ไง ผมรับสายเธอพูดกับผมเสียงหวานเธอพูดเชิงจีบผมประมาณเจอครั้งแรกแล้วตกหลุมรักผมอะไรประมาณนั้น
“อยากไปกินเหล้ากับดินอีกจัง”
“ดินไม่ได้ไปบ่อย ส่วนมากดินก็ไปกินเหล้าตามบ้านเพื่อนกลุ่มนั้นแหละ แต่บอกก่อนนะดินมีแฟนแล้วนะ”
“แป้งแค่ขออยู่ใกล้ๆ เห็นหน้าดินบ้างก็พอ”
เธอก็จัดว่าเป็นผู้หญิงที่สวยเลยนะทำไมต้องมาสนใจผู้ชายที่มีแฟนแล้วอย่างผมด้วย ผมรีบตัดบทขอตัวนอนไม่อยากพูดกับเธอไปมากกว่านี้
เช้าวันต่อมา
“หน้ามึงเป็นอะไรวะ...คิ้วขมวดชนกันแต่เช้า”
“หาวิธีง้อผักบุ้งนะสิ”
“เป็นเพราะแป้งเมื่อคืน?” ไอ้จี๊ปถามผม
“เออดิ พากูซวย กูหาวิธีง้ออยู่เนี่ย!”
“เออ! กูก็บอกว่ามึงมีเมียแล้ว ยังจะอยากตามมาอีก ดูท่าทางเขาจะชอบมึง
จริงๆ นะ ไม่ลองหน่อยเหรอวะ?”
“กูไม่อยากทะเลาะกับผักบุ้งว่ะ แค่เมื่อคืนกูยังไม่ได้ทำอะไรยังงอนกูไม่เลิก”
ผมพึ่งมารู้ที่หลังว่าแป้งเป็นเพื่อนไอ้จี๊ป และไอ้จี๊ปมันให้เบอร์ผม เพราะมันขอแลกกับเบอร์เพื่อนของเธอ
“ไอ้เชี้ยจี๊ป เพื่อนเวร....”
“ขอยืมเบอร์มึงหน่อยน่า วันหลังมึงก็แค่ไม่ต้องรับสาย”
“เออ!”
“ไอ้ดิน...ลายนี้สวยไหม?” ไอ้กระทิงมันเอามือถือมาให้ผมดู พวกมันกำลังเลือกลายสักกัน
“พวกมึงจะไปสักกันเหรอ?”
“เดี๋ยวกูไปสักด้วย” แล้วมันก็ทำให้ผมคิดอะไรบางอย่างออก
ร้านสักนี้ขึ้นชื่อว่าต้องจองกันยาว เพราะเป็นร้านชื่อดัง
"กูโทรจองได้แล้ว พวกมึงเลือกลายกันได้หรือยัง?" ไอ้กระทิงถามมา
ตอนนี้พวกมันนะได้แล้ว แต่ผมยัง!
"เดี๋ยวพวกมึงไปกันก่อนเลยเดี๋ยวกูตามไป"
"อย่าช้านะมึง เดี๋ยวโดนรัดคิว”
ได้เวลาที่เธอจะเลิกเรียนแล้ว ตอนนี้ผมขับรถมารอเธอที่หน้าโรงเรียน ให้ไอ้กระทิง ไอ้จี๊ป ไอ้ธีร์ ไอ้อาร์ต ไปร้านสักก่อน
"มาทำไม บอกแล้วว่าจะกลับกับเพื่อน พูดไม่รู้เรื่อง"
ท่าทางของเธอคงยังงอนผมไม่หาย
"มานี่ก่อนคุยกับดินก่อน..."
ผมจอดบิ๊กไบค์ และเดินตามเธอที่กำลังจะเดินหนีผม โดยมีเพื่อนเธอเดินอยู่ข้างๆ ด้วย
"พี่คุยแปปเดียว"
เขาลากฉันมาแอบอยู่ที่ซอกตึก
"พี่จะทำอะไร?"
"อ่ะ ทาปากซะ"
"ทำไมต้องทา"
ผมหยิบลิปสติกสีแดงสดยี่ห้อดังที่พึ่งแวะซื้อมาส่งให้เธอ
"ทาทำไม? สีนี้บุ้งไม่ชอบ มันแดงไป"
"ทาเถอะน่า" เขาพูดพร้อมปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาเขาออก
ฉันต้องจำใจทำตามคนที่เอาแต่ใจเพราะอยากรู้เหมือนกันว่าเขาจะมาไม้ไหน
"ไหนดูซิ" เขาสำรวจปากของฉัน
"จูบมาตรงนี้"
"ห๊ะ!!! อะไรนะ?"
เขาชี้ตรงหน้าอกข้างซ้ายของเขา เร่งให้ฉันรีบจูบ
ฉันมองซ้ายมองขวาดูว่ามีใครอยู่แถวนี้หรือป่าวกลัวว่าจะมีคนมาเห็นมันจะไม่เหมาะสม แต่ด้วยมันเป็นซอกตึกเลยไม่มีใครเห็นเราได้แน่ๆ
จุ๊บ!
เขากดหัวของฉัน ให้รอยลิปสติกมันติดแน่น
อื้อๆ ฉันดันหน้าอก ของเขา พยายามจะผลักตัวออก
"สวยมาก" เขามองสำรวจรอยลิปสติกนั้นอย่างพอใจ
"ทำไมต้องให้จูบ?"
"เอาน่าเดี๋ยวเย็นนี้มาบอก"
เขารีบร้อนควบบิ๊กไบค์ออกไป ทิ้งความ งวยงง ไว้ให้กับฉัน
ฉันเอาลิปสติกใส่กระเป๋า แล้วเดินออกมาหามะนาวที่ยืนรออยู่
"พี่ดินเขาลากแกไปทำอะไรวะ? แล้วปากแก ทำไมแดงขนาดนั้นล่ะ?"
"พี่ดินเอาลิปสติกมาให้"
"ห๊ะ!!! เอาลิปมาง้อ?"
"อืมมั้ง!"
"เอามาซะแดงเชียว!!! เขาก็ง้อแกแปลกๆ ดีนะ"
ฉันไม่ได้พูดอะไรต่อปล่อยให้มะนาวมันสงสัยไปอย่างนั้นแหละ เพราะฉันก็ยัง งง อยู่เหมือนกัน
- ผู้เขียน
