ตอนที่ 30
เมื่อทุกอย่างสิ้นสุดลง เตชินก็ทิ้งตัวลงนอนข้างๆ เธออย่างอ่อนแรง เขากอดเธอไว้แน่น พลางจูบเบาๆ ที่กลุ่มผมนุ่มของเธอ เขาไม่รู้สึกผิดกับการกระทำของตัวเองเลยแม้แต่น้อย ตรงกันข้าม เขากลับรู้สึกเติมเต็มและมีความสุขอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“โอ๊ยยย!!!!...”
“โรสจ๋า ผมเจ็บ คุณมาหยิกผมทำไม” เตชินร้องเสียงหลง เมื่อโรสจรินทร์จิกมือลงบนแผงอกของเขาอย่างแรง
“ก็คุณผิดสัญญา แถมยังลักหลับโรสอีก” เธอโวยวายเสียงงัวเงีย พยายามขยับตัวออกห่าง
“คุณรู้ว่าผมทำ แสดงว่าผมก็ไม่ได้ลักหลับคุณนะสิ” เตชินยิ้มเจ้าเล่ห์ เขาดึงเธอเข้ามากอดไว้แน่นอีกครั้ง
“คุณมันเจ้าเล่ห์” โรสจรินทร์บ่นพึมพำ แต่ก็ซบหน้าลงกับอกแกร่งของเขาอย่างเต็มใจ
“ก็ผมรักคุณนี่ครับ รักคนเดียวมาตลอดเลยรู้มั้ย” เตชินกระซิบเบาๆ ข้างหู
“นอนเถอะ ตีห้ากว่าแล้ว” เตชินรีบนอนเพราะไม่อยากฟังแฟนสาวต่อว่า โรสจรินทร์แอบยิ้มที่แผนของตัวเองสำเร็จ แต่ตอนนี
