ตอนที่ 34
เตชินก้มลงจูบเธออย่างดูดดื่ม จูบที่เต็มไปด้วยความรักและความปรารถนาที่ไม่อาจซ่อนเร้นได้ เขาปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเธอออกอย่างช้าๆ โรสจรินทร์ถึงกับร้องห้าม
“อย่าค่ะ เต! โรสยังทำงานไม่เสร็จเลย!”
“ทำอย่างอื่นก่อน ผมหิว ชดเชยที่เมื่อคืนคุณไม่ยอมให้ผมไปส่ง” เตชินตอบกลับอย่างไม่ลดละ
“ไปทำกับแม่เลขาฯ ของคุณเลย “ โรสจรินทร์ต่อว่าทั้งน้ำตา เมื่อคิดถึงภาพที่เธอเห็น
“คุณกำลังเข้าใจผมผิดอยู่นะ...โรส” เตชินเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง โรสจรินทร์พยายามเดินหนี แต่เขาก็รีบคว้าข้อมือของเธอไว้
“คุณต้องเชื่อผม คืนนั้น นลินทิพย์บอกว่าเธอหน้ามืด ผมก็เลยช่วยประคองเธอ ก็เท่านั้นเอง” โรสจรินทร์ยังคงนิ่งเงียบ เตชินกอดเธอไว้แน่น พลางกระซิบข้างหู
“ผมรักคุณนะโรส” คำพูดของเขาเต็มไปด้วยความจริงใจ ทำให้ความโกรธของโรสจรินทร์เริ่มคลายลง และในที่สุดเธอก็ยอมจำนนต่อความรักของเขาอย่างหมดสิ้น
“ฉันจะลองเชื่อคุณอี
