“จะพามินไปไหนคะ”
“จดทะเบียนสมรส”
“ห๊ะ พี่อีริคมินว่ามันเร็วไปหน่อยนะคะ”
“เร็วอะไรเอากันขนาดนี้แล้ว ท้องป่องก่อนจะว่าไง อย่าลืมนะว่าพี่ไม่เคยป้องกันเลย”อีริคกระซิบข้างหูมีนา
“คนบ้า”มีนาตีแขนเขาและก้มหน้างุดด้วยความเขิน คนอะไรทะลึ่งได้ตลอดเวลา
“ต่อจากนี้ไปฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับคุณภรรยา”อีริคยิ้มบอกมีนาหลังจดทะเบียนสมรสกันเรียบร้อยแล้ว
“ทำแบบนี้พ่อแม่พี่จะไม่ว่าอะไรหรอคะ”แม้จะจดทะเบียนสมรสกันแล้วมีนาก็ยังไม่ค่อยสบายใจนักเพราะกลัวพ่อแม่ของอีริคจะรับไม่ได้
“พี่โตแล้วนะ พ่อแม่พี่ไม่ว่าอะไรหรอก”อีริค ดึงมือภรรยาป้ายแดงมากุมไว้และขับรถตรงกลับบ้าน
“เอ๊ะ รถใครคะพี่ชวนใครมาบ้านคะ”มีนาถามด้วยความสงสัยเมื่อเห็นรถตู้สีดำจอดอยู่
“เข้าบ้านกันเดี๋ยวมินก็รู้เอง”อีริคยิ้มอย่างมีเลศนัย
“เซอร์ไพรส์”ทันทีที่ทั้งสองคนเดินเข้าบ้านมาแม่ของอีริคก็ออกมาเซอร์ไพรส์ทั้งสองคน จะว่า เซอร์ไพรส์ทั้งคู่ก็
