ตลอดเช้าวันนั้นมีนามีสีหน้าเป็นกังวลตลอดเวลาจนอีริคสังเกตได้ว่าเธอมีเรื่องไม่สบายใจอยู่
"เป็นอะไรทำไมทำหน้าเครียดแบบนั้นระวังจะแก่เร็วนะ"อีริคเดินเข้าไปนั่งบนโซฟาข้างๆเธอและดึงเธอเข้าไปกอด
"เรื่องที่พี่คุยโทรศัพท์เมื่อเช้ามินได้ยินหมดแล้วนะคะ"มีนานั่งครุ่นคิดอยู่นานก่อนตัดสินใจเอ่ยปากบอกเขา
"ที่ทำหน้าเครียดทั้งเช้าเพราะเรื่องนี้เองหรอ"
"ก็เพราะครอบครัวมินก่อเรื่องให้พี่อีกแล้ว"
"เด็กน้อยเรื่องแค่นี้ไม่เห็นต้องกังวลเลย"อีริคขยี้ผมเธอเบาๆเพื่อให้เธอผ่อนคลายขึ้น
"ถึงยังไงมินก็ไม่สบายใจอยู่ดี เรื่องของเรา เอ่อ พี่ลองคิดดูอีกทีมั้ยคะ"มีนาตัดสินใจถามเขาเพราะไม่อยากเอาเปรียบเขามากไปกว่านี้
เมื่อได้ฟังสิ่งที่มีนาพูดแล้วอีริคก้มลงจูบปิดปากเธอเพื่อไม่ให้เธอพูดอะไรอีก เดิมทีเขาคิดว่าจะรอจัดการเรื่องของทรงพลให้เรียบร้อยก่อนเขาถึงจะบอกความจริงกับเธอ แต่เห็นเธอไม่สบายใจแบบนี้เขาจึงตัดสินใจที่จะบอ
