“คุณมิลาเล่นเก่งจังเลยนะครับ” แคดดี้หนุ่มเอ่ยชมและคอยซับเหงื่อให้
โทมัสมองภาพนั่นอย่างขุ่นเคืองขากำลังก้าวเข้ามาพร้อมที่จะเอาเรื่องอีกฝ่าย แต่กลับมีหญิงสาวอีกคนขัดขึ้นมายิ่งทำให้เขาโกรธจนแทบอยากจะฉีกผู้หญิงคนนี้ให้หักเป็นสองท่อน
“พี่โทมัสค่ะ เย็นนี้มาทานข้าวที่บ้านเกรซไหมคะ คุณพ่อชวนค่ะ”
ชายหนุ่มหยุดชะงักและขมวดคิ้วอย่างไม่สบอารมณ์ และตอนนี้เขาเริ่มที่จะหมดความอดทนแล้วจริง ๆ
“มิลาฉันหิวน้ำ”
“นี่ค่ะน้ำ” ไม่ใช่คนที่เขาเรียกเอาน้ำมาให้แต่เป็นหญิงสาวอีกคนแทนที่ยื่นขวดน้ำให้พร้อมกับสิ่งยิ้มที่น่ารำคาญสายตา
“มิลา!”
“โอ๊ย! จะเรียกอะไรนักหนาค่ะคุณพี่โทมัส คุณเกรซก็ยื่นขวดน้ำให้แล้วไงคะ จะเอาน้ำอะไรอีก”
“ยอกย้อน”
มันน่าแปลกแทนที่เขาจะโกรธที่เธอขึ้นเสียงใส่แต่เขากลับยิ้มพอใจที่เธอหันกลับมาสนใจตนอีกครั้ง หล่อนพูดเสียงไม่พอใจแต่ตนกลับชอบใจเสียอย่างนั้น
เกรซเองก็มองพร้อมภาพนั้นด้วยสายตาขุ่นเค
