จองจำรัก

บทนำ

“ปล่อยมิลาไปเถอะ ขอร้องล่ะ” เสียงวิงวอนร้องไห้เพื่อหวังให้เขาเมตตา

“ปล่อยให้โง่สิ เธอไม่รู้หรอกว่าครอบครัวเธอทำระยำต่ำช้ากับครอบครัวฉันขนาดไหน” ร่างสูงแสยะยิ้มและจับคางเล็กบีบแน่น

“มิลาไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น มิลาไม่รู้เรื่องอะไรเลยจริง ๆ และมิลาไม่ใช่ลูกของเขาคนนั้น”

“อย่ามาหลอกฉันให้ยาก ถ้าเธอไม่ใช่ลูกมันแล้วมันจะรักจะหวงแหนเธอทำไม” เสียงเข้มเอ่ยออกมาด้วยโทสะและผลักใบหน้าเรียวออกอย่างรู้สึกสะอิดสะเอียนที่ได้เตะต้องเธอ

“มิลาพูดจริง ๆ มิลาไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น ฮือ” เธอคลานเข่าเข้ามากอดขายาวไว้แน่น เพราะเธอกลัวเขาจะทำร้ายเธอเหมือนที่เธอเห็นเขาพึ่งฆ่าใครบางคนไปตอนที่รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา

“สายไปแล้วล่ะ”

เสียงเหี้ยมเกรียมเอ่ยบอกและแสยะยิ้มใส่ใบหน้าสวยอย่างมาดร้าย และเข้ามากระชากชุดเดรสบางเบาขาดวิ่นติดมือ

“กรี๊ดดด โทมัสอย่าทำมิลา ได้โปรดอย่าทำ”

*********************************

มาแนวหลัวชั่วสุด ๆ คนนี้

ทรงโบ้มาแต่ไกล

**แต่มันก็ชั่วจริง ๆ นะ ชั่วเกินกว่าที่จะให้อภัย แต่ให้อภัยได้เพราะมันหล่อเนี่ยแหละ

ฝากหนุ่มผู้อ่อนโยนคนดีคนนี้ด้วยนะคะ ที่เผลอไปจับฉลากได้บทพระเอกมา ฮ่า ฮ่า