22
Part : หมูหวาน
ฉันวิ่งขึ้นมาบนห้อง ปิดประตูแล้วปล่อยโฮเสียงดัง ทั้งเสียใจผิดหวังที่ไอ้บ้าใจร้ายนั่นบอกเรื่องของเรากับคุณย่า คุณย่าต้องโกรธมากแน่ๆเลย ฉันทำให้คุณย่าผิดหวัง
"หมูหวานย่าเข้าไปได้มั้ยลูก"สักพักใหญ่ๆเสียงย่าก็ดังขึ้นหน้าห้อง
"คุณย่า ฮือออ"ฉันเดินไปเปิดประตู พอเห็นหน้าคุณย่าก็โผกอดปล่อยโฮอีกรอบ
"เป็นอะไรลูก ตาติณห์ทำอะไรหนูพูดมาให้หมด"ท่านโอบกอดฉัน แล้วพาเดินมานั่งบนเตียง
หลังจากนั้นฉันก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้คุณย่าฟัง
"หนูขอโทษนะคะ"พอเล่าจบฉันก็ก้มลงกราบตักคุณย่า ฉันเสียใจจริงๆที่เกิดเรื่องแบบนั้น เป็นเพราะฉันไม่ห้ามใจตัวเองด้วย
"ไม่เป็นไร"ย่าลูบหัวฉันแล้วยิ้มให้เหมือนทุกครั้ง ท่านไม่ได้โกรธไม่ได้ว่าอะไรเลย แถมยังเข้าใจและอนุญาตให้ฉันกับพี่ติณห์คบกันอีก
"คุณย่าไม่เสียใจจริงๆหรอคะ"ฉันถามย้ำเพื่อความมั่นใจ ฉันไม่อยากทำให้ย่าเสียใจแม้แต่นิดเดียว
"ทำไมต้องเสียใจ ดี
