27
ผมแวะซุปเปอร์มาเก็ตก่อนถึงคอนโด ตามคำสั่งของตัวแสบ และทำหน้าที่เข็นรถเข็นให้ มือเล็กๆก็หยิบของใส่ไม่ยั้งมือเลย กะจะมารอบเดียวกินได้ทั้งเดือนเลยมั้ง
"วันนี้พี่ติณห์อยากกินอะไร"เธอหันมาถาม กว่าจะสนใจผมได้
"ส้มตำ"ผมเดินเร็วขึ้นไปเคียงข้าง หลังจากได้แต่เดินตามก้น
"หมูหวานทำไม่เป็น"
"เป็นสิ ตอนเด็กๆยังทำขายอยู่เลย"ผมยิ้มเอ็นดูเมื่อนึกถึงสมัยเด็กๆ
"ส้มตำมั้ยคะๆ ครกละห้าบาท อร๊อยอร่อย"ผมล้อเลียนตัวแสบในวัยเด็ก ที่เล่นขายของกับผม แต่ผมไม่ซื้อ เธอเลยร้องไห้ขี้มูกโป่งไปฟ้องย่า เธอน่ะชอบบังคับให้ผมซื้อนั่นซื้อนี่ ที่ตัวเองทำขายตลอด
"ไม่ต้องมาล้อเลย"เธอผลักอกผม แล้วเดินหนี ผมรีบเข็นรถเดินตามไป ยิ้มเอ็นดูคนขี้อาย เขินอายได้ทุกอย่าง
"ถ้าจะกินต้องซื้อครกใหม่ด้วยนะ"เธอจริงจังมาก ผมแค่แกล้งเล่นเอง แต่ก็อยากชิมฝีมือตำส้มตำของตัวแสบเหมือนกัน
"ซื้อสิ"ผมบอกแล้วเนียนเดินไปข้างๆ กอดเอวบาง ยื่นหน
